3ος τελικός Α1 μπάσκετ 2013-14: ΠΑΟ-Ολυμπιακός 64-69, ξεπέρασε το κόμπλεξ του και ξεφτίλισε την παράγκα τους

Επιτέλους ο Ολυμπιακός νίκησε με 69-64 μέσα στο ΟΑΚΑ τον ΠΑΟ και έκανε το 2-1 στις νίκες στους τελικούς της Α1 μπάσκετ 2013-14. Αυτή ήταν η πρώτη νίκη του Ολυμπιακού επί του ΠΑΟ στο συγκεκριμένο γήπεδο σε τελικούς της Α1. Μετά το 89-64 και το +25 του δεύτερου τελικού στο ΣΕΦ, ήρθε το πολυπόθητο διπλό και ο Ολυμπιακός έχει την ψυχολογία, τον αέρα της καλύτερης ομάδας και τον κόσμο στο πλευρό του για την κατάκτηση του πρωταθλήματος.

Ξεπέρασε το κόμπλεξ του

Ο Ολυμπιακός ήταν μπροστά σε ολόκληρη τη διάρκεια του αγώνα και σε κάθε δεκάλεπτο η διαφορά μεγάλωνε. Από το 15-21 του πρώτου δεκαλέπτου, το σκορ έγινε 28-36 στο ημίχρονο και 40-56 με το τέλος του τρίτου δεκαλέπτου. Και όμως, ο Ολυμπιακός στα τελευταία λεπτά έκανε ότι μπορούσε για να αυτοκτονήσει, με τον υπέρμετρο εγωισμό και το μη καθαρό μυαλό ορισμένων παικτών να γονατίζουν και πάλι την ομάδα του Πειραιά. Σε αντίθεση με τον πρώτο αγώνα και με πολλούς άλλους αγώνες στο παρελθόν (σε τελικούς στο ΟΑΚΑ) αυτή τη φορά ο Ολυμπιακός δεν κατάφερε να αυτοκτονήσει.

Ξεφτίλισε την παράγκα τους

Η διαιτησία ήταν ανεκδιήγητη για ακόμα μία φορά σε αγώνα του ΟΑΚΑ. Ο ΠΑΟ που βρισκόταν σε ολόκληρο τον αγώνα πίσω στο σκορ, ένα περίπου λεπτό πριν το τέλος είχε χρεωθεί μόνο με 18 φάουλ έναντι 28 του Ολυμπιακού. Όσο για τις βολές, 22 είχε εκτελέσει ο ΠΑΟ και μόλις 8 ο Ολυμπιακός. Για ακόμα μία φορά καταρρίφθηκε ο νόμος του αθλητισμού και όχι μόνο το μπάσκετ, που λέει ότι η ομάδα που κυνηγάει στο σκορ είναι αυτή που πιέζει περισσότερο σε άμυνα και επίθεση και υποπίπτει σε περισσότερα φάουλ. Αυτά δεν ισχύουν για τον ΠΑΟ και ειδικά μέσα στο ΟΑΚΑ εδώ και σχεδόν δύο δεκαετίες στην παράγκα της Α1.

Μάλιστα, ο ΠΑΟ έκανε το ρεκόρ να έχει μόνο ένα φάουλ επί 8 λεπτά στο τέταρτο δεκάλεπτο, όταν και έκανε την ύστατη προσπάθεια να γυρίσει την διαφορά των 16 πόντων. Ευτυχώς που ήρθε το τελευταίο 1,5 λεπτό, όπου οι πράσινοι μπήκαν στην ρουλέτα των ελευθέρων βολών και έκαναν 3 ολόκληρα φάουλ, με τον Ολυμπιακό να εκτελεί 6 ολόκληρες βολές. Έτσι λοιπόν στο τέλος έχουμε 21 φάουλ για τον ΠΑΟ και 28 για τον Ολυμπιακό, 22 βολές για τον ΠΑΟ και 14 για τον Ολυμπιακό.

Ο αλήτης που ντροπιάζει τον ελληνικό αθλητισμό και τον ίδιο τον ΠΑΟ

Μετά το τέλος του αγώνα ο αλήτης πρόεδρος της ΚΑΕ ΠΑΟ, Δημήτρης Γιαννακόπουλος, έκανε τις γνωστές εμετικές δηλώσεις του και με αισχρές εκφράσεις που ταιριάζουν και χαρακτηρίζουν το ποιόν του ζήτησε την επανάληψη του αγώνα εξαιτίας της διαιτησίας, απειλώντας θεούς και δαίμονες. Μία διαιτησία που αυτή τη φορά δεν μπόρεσε να φέρει εις πέρας την αποστολή την οποία ο ίδιος της είχε αναθέσει, όπως κάνει εδώ και χρόνια η συγκεκριμένη οικογένεια. Προφανώς ο Τράκης δεν έμεινε ευχαριστημένος από την υπερπροσπάθεια των κορακιών να μην φθαρεί ο ΠΑΟ με φάουλ στην προσπάθειά του να γυρίσει τον αγώνα, φθείροντας αντίθετα τον Ολυμπιακό.

Σε κάθε περίπτωση το συγκεκριμένο άτομο απέδειξε για ακόμα μία φορά ότι είναι ότι πιο ελεεινό, αισχρό, άθλιο και γλοιώδες έχει να επιδείξει το ελληνικό μπάσκετ σε ολόκληρη την ιστορία του. Ένα άτομο ποτισμένο με το αιώνιο μικρόβιο και κόμπλεξ της βαζέλας, η οποία παρά τα αμέτρητα αίσχη της αισθάνεται κατατρεγμένη και αδικημένη (και το διαφημίζει) σε όλα τα αθλήματα και από όλες τις αρχές, από την Superleague, μέχρι την Ευρωλίγκα και την ΟΥΕΦΑ, ακόμα και από τον ΕΣΑΚΕ, σε ένα άθλημα όπως το μπάσκετ, όπου εδώ και χρόνια οι τελικοί-παρωδίες με τις αλλοιώσεις αποτελεσμάτων υπέρ των πρασίνων είναι αμέτρητες. Ένα άτομο χωρίς ίχνος ήθους και αξιοπρέπειας, το οποίο είτε όταν κερδίζει είτε - πολύ περισσότερο - όταν χάνει η ομάδα του εμφανίζεται προκλητικός και επιτίθεται στους πάντες, χωρίς να δείχνει ίχνος σεβασμού σε κανέναν αντίπαλο είτε αυτός είναι ο Ολυμπιακός, είτε η Μπαρτσελόνα, είτε η ΤΣΣΚΑ Μόσχας.

Πραγματικά οποιοσδήποτε νοήμων οπαδός του ΠΑΟ θα πρέπει να αισθάνεται τουλάχιστον αμήχανα, όταν βλέπει τον άνθρωπο (;) που έχει το τιμόνι της ομάδας του όχι μόνο να μην έχει την αξιοπρέπεια ούτε μία φορά να παραδεχτεί την ανωτερότητα του αντιπάλου του, αλλά με χυδαιότητα να προσπαθεί να ξεφτιλίσει τους πάντες και τα πάντα. Αυτό έκανε ακόμα και σε μία χρονιά όπως η φετινή, όπου ο ΠΑΟ ξεφτιλίστηκε τόσο στα πλέι οφ της Ευρωλίγκας από την ΤΣΣΚΑ Μόσχας με δύο βαριές ήττες στη Μόσχα (77-51...-26 και 74-44...-30), όσο και στον δεύτερο τελικό της Α1 από τον Ολυμπιακό στο ΣΕΦ (89-64...-25). Απλά ο συγκεκριμένος... υπάνθρωπος, έχει αποφασίσει ότι η γραμμή που θα ακολουθεί είναι να φωνάζει και να προσπαθεί να λερώσει τη νίκη οποιουδήποτε αντιπάλου του ειδικά στα πλέι οφ Α1 και Ευρωλίγκας.

Όσο για τον κύριο Χατζηγεωργίου στην περιγραφή του αγώνα από τη ΝΕΡΙΤ, ο οποίος ντροπιάζει εδώ και χρόνια τις αθλητικές μεταδόσεις της κρατικής τηλεόρασης, πρέπει να κατέβαλε μεγάλη προσπάθειανα κρατηθεί και να μην κλάψει για την ήττα πριν κλείσουν τα μικρόφωνα.

Ευρωλίγκα 2013-14: το 2-2 των πλέι οφ, η περηφάνια του Θρύλου, η Ρεάλ, οι "κατάρες" και οι "αντικειμενικοί"

Και ξαφνικά, χωρίς κανείς να το περιμένει, η σειρά Ρεάλ-Ολυμπιακός στα πλέι οφ της Ευρωλίγκας 2013-14 εξελίχθηκε σε κλασική μάχη μεταξύ δύο μεγάλων ομάδων του ευρωπαϊκού μπάσκετ μετά το 2-2. Αυτό που κάποιοι θα θυμούνται ως all-time classic. Από τη μία η βασίλισσα Ρεάλ, η οποία τα τελευταία 19 χρόνια μόνο βασίλισσα δεν είναι αφού απέχει από τους τίτλους της Ευρωλίγκας και είναι πεινασμένη για επιτυχίες. Από την άλλη ο για δύο συνεχόμενα χρόνια πρωταθλητής Ευρώπης Ολυμπιακός, η ομάδα που όλοι θέλουν επιτέλους να εκθρονίσουν.

Το 2-2 συνιστά υπέρβαση

Κανείς δεν πίστευε πριν την έναρξη της σειράς ότι ο Ολυμπιακός, του μειωμένου μπάτζετ και των αλλαγών σε σχέση με τις δύο προηγούμενες χρονιές που πήρε το ευρωπαϊκό, θα μπορούσε να κοιτάξει στα μάτια την Ρεάλ. Μια Ρεάλ που φέτος έχει το μεγαλύτερο μπάτζετ στην Ευρώπη, θεωρείται κατά γενική ομολογία η καλύτερη ομάδα της Ευρώπης και το φαβορί για τον τίτλο από το ξεκίνημα της σεζόν, δίνοντας τα πάντα για να κατακτήσει το στέμμα μετά από δύο δεκαετίες. Και όχι άδικα αν αναλογιστούμε τι έχει κάνει φέτος αυτή η ομάδα μέχρι τις αναμετρήσεις της με τον Ολυμπιακό:

• στην Ευρωλίγκα μοιάζει ανίκητη με συνολικό ρεκόρ 21-3, παίζοντας μακράν το πιο θεαματικό μπάσκετ και συντρίβοντας συνήθως τους αντιπάλους της. Είναι η ομάδα που έχει εκτινάξει το Index rating (τον στατιστικό δείκτη απόδοσης της κάθε ομάδας) στην φετινή Ευρωλίγκα σε δυσθεώρητα ύψη.

• στο ισπανικό πρωτάθλημα κάνει περίπατο και με 27-0 βρίσκεται στην κορυφή, τη στιγμή που η επίσης πανίσχυρη Μπαρτσελόνα έχει ρεκόρ 20-7. Και όλα αυτά στην κορυφαία ευρωπαϊκή λίγκα, η οποία εκτός από τις τεράστιες Ρεάλ και Μπαρτσελόνα απαρτίζεται από ομαδάρες όπως η Λαμποράλ, η Μάλαγα, η Μπιλμπάο, η Βαλένθια και η Μπανταλόνα, που σε οποιοδήποτε άλλο πρωτάθλημα θα συγκαταλέγονταν στα φαβορί για τον τίτλο.

Από αυτή την άποψη θεωρείται υπέρβαση το 2-2 του Ολυμπιακού με τις δύο νίκες στο κάστρο του ΣΕΦ, το οποίο παραμένει απόρθητο στα πλέι οφ της Ευρωλίγκας για παραπάνω από τρία χρόνια, αφού η τελευταία ομάδα που νίκησε στον Πειραιά σε αγώνα πλέι οφ ήταν η Σιένα τον Μάρτιο του 2011. Για την υπέρβαση αυτή βασικός υπαίτιος είναι το μέταλλο, η καρδιά πρωταθλητή και η βαριά φανέλα που έχει ο Ολυμπιακός, καθώς είναι η ομάδα που έχει θρονιαστεί στην κορυφή της Ευρώπης από το 2012, η ομάδα που έχει πάει στα 4 από τα 5 τελευταία φάιναλ φορ της Ευρωλίγκας και η ομάδα που έχει παίξει στους 3 από τους 4 τελευταίους τελικούς της Ευρωλίγκας. 

Αυτά βέβαια είναι ψιλά γράμματα για τους "αντικειμενικούς" μασώνους της βαζελικής μπασκετικής παράγκας, οι οποίοι με αφορμή το 2-2 του ΠΑΟ με την ΤΣΣΚΑ, δεν χάνουν αφορμή να μιλάνε για την ασήκωτη φανέλα και την καρδιά πρωταθλητή του εξασφύριχτρου, χωρίς να κάνουν λόγο για την βαρύτητα της φανέλας και την καρδιά του εν ενεργεία πρωταθλητή Ευρώπης Ολυμπιακού, ξεχνώντας πως και αυτός εκπροσωπεί και δοξάζει το ελληνικό μπάσκετ.

Όποια και να είναι η έκβαση της σειράς, ακόμα και αν ο Ολυμπιακός χάσει στο καυτό Palacios des Deportes της Μαδρίτης και με 2-3 παραχωρήσει τα σκήπτρα του μετά από δύο χρόνια στην επόμενη πρωταθλήτρια Ευρώπης, αυτή η ομάδα για ακόμα μία φορά κέρδισε μέσα στο γήπεδο τον σεβασμό της μπασκετικής Ευρώπης και αυτό πρέπει να γεμίζει όλους τους οπαδούς της με υπερηφάνια, αδιαφορώντας για την αντιμετώπιση που έχει από την παράγκα των Γιαννακόπουλων και τους "αντικειμενικούς γλείφτες".

Οι... "κατάρες" των Ευρωπαίων και τα πρόβατα

Ένα άλλο μεγάλο κέρδος του Ολυμπιακού από αυτή τη σειρά είναι ότι απέκτησε και νέες συμπάθειες ανά την Ευρώπη με τις εμφανίσεις του κόντρα στη Ρεάλ, η οποία συγκεντρώνει τη μήνη των αντικειμενικών φιλάθλων του μπάσκετ για αυτό που έκανε και στο οποίο η Ευρωλίγκα θα έπρεπε να βάλει ένα τέλος. Μιλάμε για την επιλογή αντιπάλου που έκανε, χάνοντας στην τελευταία αγωνιστική του Top 16 από την αδύναμη Ζαλγκίρις, ώστε να πέσει στη δεύτερη θέση του ομίλου της πίσω από την ΤΣΣΚΑ και να διασταυρωθεί με πλεονέκτημα έδρας με τον τρίτο του άλλου ομίλου Ολυμπιακό, αφήνοντας τον τέταρτο ΠΑΟ να παίξει με τους Ρώσους. Στους φιλάθλους γενικά δεν άρεσαν ποτέ τέτοιες ενέργειες και για τον λόγο αυτό η Ρεάλ έχει γίνει για πολλούς Ευρωπαίους το μαύρο πρόβατο εξαιτίας της επιλογής αντιπάλου, κάτι που λειτουργεί θετικά για τον Ολυμπιακό που απολαμβάνει ακόμα μεγαλύτερη υποστήριξη.

Βγήκαν τα πρόβατα της βαζέλας και οι "αντικειμενικοί" και είπαν ότι η Ρεάλ θεώρησε πιο εύκολο τον Ολυμπιακό από τον ΠΑΟ και γι' αυτό επέλεξε να παίζει με αυτόν στα προημιτελικά. Παραλήρημα από τις βαζέλες για τον... τρόμο που προκαλεί η πράσινη φανέλα. Αυτά όμως είναι απλά ιστορίες για πρόβατα και λίγοι "αντικειμενικοί" δημοσιογράφοι φρόντισαν να τους μεταφέρουν την άλλη όψη του νομίσματος, αυτή που κυριαρχεί στις μπασκετικές συζητήσεις στην Ισπανία. Απόψεις που εκφράζονται τόσο στα ιντερνετικά σάιτ και φόρουμ, όσο και στον τύπο της Ισπανίας.

Ποιες είναι αυτές οι απόψεις; Ότι η Ρεάλ επέλεξε για αντίπαλο τον Ολυμπιακό για δύο λόγους:

1. Γιατί οι πάντα υπερόπτες Ισπανοί και δη οι Μαδριλένοι, δεν μπορούν να χωνέψουν ακόμα την ντροπιαστική ήττα τους στον περσινό τελικό της Ευρωλίγκας από τον Ολυμπιακό, με το ταπεινωτικό 100-88. Γιατί εκείνο το αποτέλεσμα θα θεωρείται πάντα μαύρη σελίδα στην ιστορία της Βασίλισσας, όχι μόνο γιατί ηττήθηκε από μία ελληνική ομάδα στον τελικό (είναι γνωστή η... αγάπη που τρέφουν οι Ισπανοί για τους Έλληνες όσον αφορά στο μπάσκετ ειδικότερα), αλλά γιατί η 100άρα δεν μπορεί να ξεχαστεί και θα είναι πάντα γραμμένη στην βίβλο των τελικών της Ευρωλίγκας. Η Ρεάλ με την επιλογή αντιπάλου βρήκε την χρυσή ευκαιρία να πάρει εκδίκηση από τον Ολυμπιακό για την περσινή ταπείνωση.
   
2. Γιατί ο Ολυμπιακός τα τελευταία δύο χρόνια ως αουτσάιντερ έχει αναγκάσει τις πάμπλουτες ΤΣΣΚΑ, Μπαρτσελόνα και Ρεάλ να τον προσκυνήσουν στα φάιναλ φορ. Εξαιτίας αυτού συζητιέται έντονα κυρίως στην Ισπανία ότι η Ρεάλ δεν είχε μόνο στο μυαλό της την εκδίκηση, αλλά και κάτι πολύ πιο πονηρό. Οι υπερόπτες Μαδριλένοι, με τον αέρα της θεωρητικά καλύτερης ομάδας και του πλεονεκτήματος έδρας, θεώρησαν καλύτερο να αντιμετωπίσουν στα πλέι οφ τον Ολυμπιακό, παρά να τον συναντήσουν πιθανώς μπροστά τους στο φάιναλ φορ. Θεώρησαν ότι είναι πιο πιθανό να αποκλείσουν τον πρωταθλητή Ευρώπης με τη δύναμη της έδρας τους σε μία σειρά τριών έως πέντε αγώνων, παρά να τον αντιμετωπίσουν ενδεχομένως σε νοκ άουτ αγώνα του φάιναλ φορ, εκεί όπου οι ισορροπίες αλλάζουν, φαβορί δεν υπάρχουν και τα τελευταία δύο χρόνια ο Ολυμπιακός μοιάζει άτρωτος.

Οι εγχώριοι αντικειμενικοί λοιπόν δεν μπήκαν στον κόπο να δουν πίσω από την επιλογή αντιπάλου της Ρεάλ, να αφουγκραστούν αυτά που συζητήθηκαν στην Ισπανία, αλλά άφησαν τα πρόβατα να καταπιούν αμάσητο το "προτίμησε τον Ολυμπιακό γιατί φοβάται τον ΠΑΟ". Αλήθεια για ποιο λόγο θα προτιμούσε κάποια ομάδα στην παρούσα φάση να προτιμήσει τον Ολυμπιακό αντί του ΠΑΟ για καθαρά αγωνιστικούς λόγους; Ας δούμε τη λογική που... δεν υπάρχει σε αυτή την υπόθεση.

• Ο Ολυμπιακός σε ολόκληρη την φετινή Ευρωλίγκα (πριν από τα πλέι οφ) είχε ρεκόρ 18-6, τη στιγμή που ο ΠΑΟ είχε 12-12. Όι πράσινοι δηλαδή όχι μόνο είχαν απολογισμό που παραπέμπει σε μέτρια ομάδα, αλλά και το χειρότερο ρεκόρ από τις 8 ομάδες των πλέι οφ, πίσω ακόμα και από τη Γαλατασαράι που είχε ρεκόρ 13-11. Το 12-12 προκαλεί τρόμο; Όχι βέβαια.

• Στην κανονική περίοδο της Ευρωλίγκας ο Ολυμπιακός και η Ρεάλ ήταν οι μοναδικές αήττητες ομάδες, καθώς τερμάτισαν με 10-0 στην κορυφή των ομίλων τους. Αντιθέτως, ο ΠΑΟ τερμάτισε με τα χίλια ζόρια τέταρτος στον δικό του όμιλο με ρεκόρ 5-5, πάνω μόνο από τον άπειρο Ερυθρό Αστέρα (4-6) και την πιο αδύναμη ομάδα της φετινής Ευρωλίγκας, την Λιέτουβος Ρίτας (1-9), που αποκλείστηκαν.

• Στο Top 16 ο Ολυμπιακός και ο ΠΑΟ αγωνίστηκαν στον ίδιο όμιλο. Στην Ευρωλίγκα όμως δεν υπάρχει πλέον η παράγκα του Γιαννακόπουλου και του Βασιλακόπουλου, αυτή που στην Ελλάδα με κάθε τρόπο θέλει τον ΠΑΟ να τερματίζει πάνω από τον Ολυμπιακό. Έτσι σε ένα κανονικό πρωτάθλημα 14 αγωνιστικών, ο Ολυμπιακός τερμάτισε τρίτος με 8-6 και ο ΠΑΟ τέταρτος με 7-7, αποδεικνύοντας ότι όταν το παιχνίδι παίζεται επί ίσοις όροις, ο Ολυμπιακός είναι από πάνω. Οπότε η Ρεάλ θεώρησε καλύτερη ομάδα τον ΠΑΟ της φετινής μετριότητας; Λίγο δύσκολο.

• Η επιλογή του Ολυμπιακού από τη Ρεάλ έγινε μία μέρα μετά τη νίκη των ερυθρολεύκων επί του ΠΑΟ στην τελευταία αγωνιστική του ομίλου τους στο Top 16, με 68-65 και με το απίστευτο τρίποντο από τα 9 μέτρα του Σπανούλη σχεδόν σε μηδενικό χρόνο. Ακολούθησαν ύμνοι για τον Kill Bill ανά την Ευρώπη και εν μέσω αυτού του απόηχου είναι λίγο δύσκολο η Ρεάλ να φοβήθηκε περισσότερο την παρέα του μισοτελειωμένου Διαμαντίδη, από την ομάδα του περσινού της δήμιου Σπανούλη. Κοινώς... ιστορίες για αγρίους.

• Σε επίπεδο index rating που προαναφέρθηκε, ο Ολυμπιακός είναι μακράν καλύτερη ομάδα στα συνολικά στατιστικά από τον ΠΑΟ. Στην κανονική περίοδο ο Ολυμπιακός ήταν η τρίτη καλύτερη ομάδα από τις 24, ενώ ο ΠΑΟ βρισκόταν στην 9η θέση. Στο Top 16 η ψαλίδα άνοιξε ακόμα περισσότερο, με τον Ολυμπιακό να βρίσκεται στην 5η θέση από τις 16 ομάδες και τον ΠΑΟ μόλις στην 13η! Σε ένα άθλημα που τα στατιστικά είναι αναπόσπαστο στοιχείο και αντικείμενο μελέτης των προπονητών, είναι λίγο δύσκολο η χαώδης διαφορά των δύο ελληνικών ομάδων υπέρ του Ολυμπιακού, που αντικατοπτρίζει γενικά την φετινή τους παρουσία και δυναμική, να παρακάμπτεται έτσι εύκολα.

• Μέτρησε η βαριά και ασήκωτη φανέλα του ΠΑΟ και αυτό φοβήθηκε η Ρεάλ; Σύμφωνοι, ο ΠΑΟ έχει ιστορία στην Ευρωλίγκα, αλλά είναι δυνατόν να φοβάσαι περισσότερο την φανέλα του ΠΑΟ που δεν είναι η ομάδα του παρελθόντος που κατέκτησε τα 6 ευρωπαϊκά (το ένα με κλοπή, τα δύο εντός έδρας και όλα μαζί με ασυλία από την διαιτησία), από την φανέλα του εν ενεργεία δις πρωταθλητή Ευρώπης (και τρεις φορές συνολικά), της ομάδας των 3 τελικών τα τελευταία 4 χρόνια και των 4 φάιναλ φορ τα τελευταία 5 χρόνια; Έλεος!

 

Βέβαια για όλα αυτά δεν φταίνε οι πράσινοι οπαδοί που αμέσως βρήκαν ευκαιρία να εκθειάσουν την ομάδα τους εις βάρος της ομάδας που αντιπαθούν περισσότερο απ' ότι αγαπούν την δική τους. Φταίνε οι "αντικειμενικοί" που με την ανυπαρξία δημοσιογραφικής ηθικής που τους χαρακτηρίζει όταν πρόκειται για την αντιπαράθεση Ολυμπιακού-ΠΑΟ, δεν φρόντισαν να μεταφέρουν και στην Ελλάδα τις συζητήσεις και τον θόρυβο που δημιουργήθηκε από την επιλογή της Ρεάλ, τόσο στην Ισπανία, όσο και στην υπόλοιπη μπασκετική Ευρώπη.

Και ξαναλέμε! Αξίζουν συγχαρητήρια στον Ολυμπιακό που κόντρα στην διαστημική ομάδα της Ρεάλ, όπως την χαρακτηρίζουν οι περισσότεροι φέτος, απέδειξε σε όλους (ανεξαρτήτως τελικού αποτελέσματος) ότι έχει φανέλα, πάθος και ποιότητα. Μια φανέλα που έχει αποκτήσει ειδικό βάρος μετά από:

• 3 κατακτήσεις της Ευρωλίγκας
• 2 συνεχόμενες κατακτήσεις της Ευρωλίγκας - φαινόμενο σπάνιο που είναι αρκετό για να κάνει μία ομάδα μύθο
• 6 τελικούς της Ευρωλίγκας
• και 8 φάιναλ φορ της Ευρωλίγκας.

Και αν έπαιζε με την ΤΣΣΚΑ Μόσχας;

Στην περίπτωση όπου όλα εξελίσσονταν ομαλά και ο Ολυμπιακός αντιμετώπιζε με μειονέκτημα έδρας την ΤΣΣΚΑ Μόσχας, τα πράγματα θα ήταν τελείως διαφορετικά. Η ΤΣΣΚΑ είναι μια επίσης σπουδαία ομάδα, αλλά οι ισορροπίες θα ήταν τελείως διαφορετικές για πολλούς λόγους:

• Η ΤΣΣΚΑ είναι η σταθερότερη ομάδα των τελευταίων 10 ετών στην Ευρωλίγκα. Αμέτρητα φάιναλ φορ, αλλά λίγοι τίτλοι με βάση τη συνολική της παρουσία, όπου κάποιες χρονιές θύμιζε ανίκητο γίγαντα, και παρά τα τεράστια μπάτζετ που έχει κάθε χρόνο και τις συνεχείς μεταγραφές πρωτοκλασάτων παικτών.

• Αυτό αποδεικνύει ότι η ΤΣΣΚΑ μπορεί να πηγαίνει τρένο, αλλά όταν έρχεται η περίοδος που κρίνονται όλα, στα πλέι οφ και ειδικά στα φάιναλ φορ, διακατέχεται από το σύνδρομο του looser, αυτό που διακατέχει και την Μπαρτσελόνα και που δεν έχουν για παράδειγμα η Μακάμπι, ο Ολυμπιακός και ο ΠΑΟ, οι οποίοι με μικρότερα μπάτζετ και ως αουτσάιντερ έπαιρναν τίτλους.  

• Ο Ολυμπιακός θα είχε περισσότερες πιθανότητες με την ΤΣΣΚΑ, χωρίς όμως να είναι το φαβορί, μόνο και μόνο επειδή της έχει πάρει τον αέρα τα τελευταία δύο χρόνια. Και γενικότερα η ΤΣΣΚΑ έχει πρόβλημα απέναντι και στις δύο ελληνικές ομάδες όταν έρχονται τα δύσκολα.

• Η ΤΣΣΚΑ έχει πολύ πιο δυνατό ρόστερ από τον Ολυμπιακό και με το πλεονέκτημα έδρας θα ήταν το φαβορί, παρά τις πίκρες της στα προηγούμενα δύο φάιναλ φορ από τους ερυθρόλευκους. Όμως η ΤΣΣΚΑ κατέβηκε στα πλέι οφ με προβλήματα και απουσίες, με πιο ηχηρή αυτή του Τεόντοσιτς. Παράλληλα, είναι μια ομάδα που εγκλωβίζεται στην σκληρή άμυνα, όπως απέδειξε και απέναντι στον ΠΑΟ.

• Ένας τελευταίος αλλά πολύ ισχυρός παράγοντας είναι η έδρα. Ασφαλώς το να σπάσεις την έδρα της ΤΣΣΚΑ δεν είναι το πιο εύκολο πράγμα του κόσμου. Όμως η ΤΣΣΚΑ παίζει σε ένα σχετικά μικρό γήπεδο, οι Ρώσοι φίλαθλοι δεν είναι τόσο εκδηλωτικοί και η έδρα της δεν είναι αυτό που θα λέγαμε... κόλαση. Τουλάχιστον όχι σε σχέση με την έδρα της Ρεάλ, με τους θορυβώθεις και φανατισμένους Ισπανούς. Το πλεονέκτημα της έδρας δεν είναι τόσο ισχυρό όσον αφορά στην πίεση που δημιουργείται στο φιλοξενούμενο στη Μόσχα, σε σχέση με τη Μαδρίτη. Αυτό βέβαια δεν σημαίνει ότι η ΤΣΣΚΑ δεν είναι το αφεντικό στην έδρα της απέναντι σε όλες τις ομάδες.

Εν κατακλείδι το μόνο δυσάρεστο είναι ότι για πολλούς από εμάς τους μπασκετόφιλους Ολυμπιακούς τελείωσε και η φετινή σεζόν όσον αφορά στην παρουσία μας στο ΣΕΦ, για όσους δηλαδή πιστεύουν ότι δεν αξίζει να μπαίνεις στον κόπο να βλέπεις τους τελικούς της Α1, όπου γίνονται σημεία και τέρατα σε αγωνιστικό και εξωαγωνιστικό επίπεδο εδώ και τόσα χρόνια.

ΥΓ. Ο κύριος Ομπράντοβιτς, παρά την αναμφισβήτητη προπονητική του αξία, έμαθε φέτος πως είναι δύσκολο να προσπαθείς να κάνεις τον μάγκα μόνο με τις δικές σου δυνάμεις. Φέτος με την πάμπλουτη Φενερμπαχτσέ, παρά το υψηλό μπάτζετ, το ισχυρό ρόστερ και την δύναμη του τουρκικού χορηγού της Ευρωλίγκας, κατάφερε να κάνει μια τρύπα στο νερό. Γιατί όταν η ομάδα του δεν απολαμβάνει την σκανδαλώδη ασυλία που απολάμβανε ο ΠΑΟ εντός και εκτός συνόρων καθ' όλη τη διάρκεια της παρουσίας του στον πράσινο πάγκο, τα τρόπαια δεν έρχονται τόσο εύκολα...