Τετάρτη 29 Ιουνίου 2011

Ο στόχος του πράσινου παρακράτους επιτεύχθηκε, οι Αγγελόπουλοι αποχώρησαν













Είναι να κλαις ή να γελάς; Να κλαις που το παρακράτος του μπάσκετ τα τελευταία 10 χρόνια χτυπάει ανελέητα τον Ολυμπιακό; Να γελάς με τους δήθεν αντικειμενικούς που... θορυβήθηκαν; Το γεγονός είναι ένα. Το μπάσκετ έχει πεθάνει εδώ και χρόνια. Αν κάποιος έδωσε μία ώθηση στο άλλοτε καμάρι του ελληνικού αθλητισμού, αυτοί ήταν οι αδερφοί Αγγελόπουλοι. Τους έδιωξαν και αυτούς και ευθύνονται όλοι για αυτό.

Κατάφεραν να κάνουν δύο εξαίρετους ανθρώπους, από τους λίγους πραγματικά αξιόλογους παράγοντες που πέρασαν ποτέ από τον ελληνικό αθλητισμό, να αποχωρήσουν γεμάτοι αηδία για το πράσινο παρακράτος, το παρακράτος της διαιτησίας, της βίας και του τραμπουκισμού, όπως μαρτυρά και η ανακοίνωσή τους. Αυτή χαρακτηριστικά αναφέρει μεταξύ άλλων: "Για άλλη μια χρονιά οι διαιτητικές αποφάσεις και οι γνωστές μεθοδεύσεις καθόρισαν τον πρωταθλητή. Πού να αρχίσει και πού να τελειώσει κανείς με την ελληνική διαιτησία; Όχι μόνο παραμένουν ατιμώρητοι εκείνοι που αδίκησαν τον Ολυμπιακό επανειλημμένα και κατάφωρα, αλλά τουναντίον επιβραβεύονται και αναδεικνύονται προκλητικά. Ο τελευταίος φετινός αγώνας έγινε υπό συνθήκες που σε κάθε περίπτωση δεν δικαιολογούσαν την έναρξη του: ελλιπή μέτρα ασφαλείας, παράνομη είσοδος χιλιάδων θεατών χωρίς εισιτήρια, καταστρατήγηση ζωνών ασφαλείας, παρουσία πίσω από τους πάγκους και την γραμματεία κουκουλοφόρων και «μπράβων» σε κοινή τηλεοπτική θέα με την ανοχή της αστυνομίας, με αποκορύφωμα την άνανδρη και πρωτοφανή εγκληματική επίθεση στους παίκτες και προπονητές της ομάδας μας."

Οι Αγγελόπουλοι κατάφεραν να κάνουν ανταγωνιστικό το εγχώριο μπάσκετ τουλάχιστον σε επίπεδο κορυφής, δημιουργώντας έναν Ολυμπιακό ισχυρό, ο οποίος επέστρεψε δυναμικά, με όνειρα και στόχους ανάλογους της χρυσής δεκαετίας του '90. Οι στόχοι μπορεί να μην επιτεύχθηκαν ποτέ. Όμως ο Ολυμπιακός επέστρεψε δυναμικά στις κορυφαίες ομάδες της Ευρώπης, έστω και αν δεν κατέκτησε την κορυφή. Επέστρεψε στους τίτλους με τις κατακτήσεις τουλάχιστον των δύο κυπέλλων Ελλάδας. Αμφισβήτησε τα πρωτεία του Παναθηναϊκού μέχρι εκεί που του το επέτρεψαν εξωαγωνιστικοί παράγοντες.

Αξίζει ένα μεγάλο ευχαριστώ στους Αγγελόπουλους για την προσπάθειά τους και κυρίως για το ήθος τους. Πήραν έναν Ολυμπιακό ο οποίος βολόδερνε στην μέση της βαθμολογίας, χτυπημένος από το πράσινο παρακράτος του μπάσκετ. Αυτό το παρακράτος του Βασιλακόπουλου και των Γιαννακόπουλων που προσπάθησε να κατά καιρούς να εξοντώσει τον Ολυμπιακό, την ομάδα που μπορούσε να χτυπήσει τον Παναθηναϊκό και να επαναφέρει το ενδιαφέρον του κόσμου, σε ένα άθλημα που οι άλλες ιστορικές δυνάμεις όπως ο Άρης, η ΑΕΚ, ο ΠΑΟΚ έχουν παρακμάσει. Το μόνο ελπιδοφόρο γεγονός για το μπάσκετ ήταν η ενδυνάμωση του Ολυμπιακού κατά πρώτο λόγο και η πραγματικά μεγάλη άνοδος που παρουσίασε το Μαρούσι κατά δεύτερο. Όμως το Μαρούσι είναι καταδικασμένο από την μοίρα κάποια στιγμή να γυρίσει εκεί που ήταν κάποτε, στην μετριότητα. Αυτή την πορεία ακολούθησαν και άλλες ιστορικές ομάδες που κάποτε ξεπέρασαν τον εαυτό τους, το Περιστέρι, ο Πανελλήνιος, ο Πανιώνιος, ο Ηρακλής, ο Απόλλων Πάτρας.

Μεγάλο μερίδιο ευθύνης φέρει και ο τύπος. Ο τύπος που όταν ο Ολυμπιακός σφαγιαζόταν κάθε χρόνο στους τελικούς του πρωταθλήματος, οι "αντικειμενικοί" πανηγύριζαν για την νίκη, το πρωτάθλημα που κατέκτησε ο Παναθηναϊκός, με μια μικρή αναφορά στα ευτράπελα της διαιτησίας που ένα παιχνίδι που κρινόταν στον πόντο, έστω και με ένα ανάποδο σφύριγμα το έδινε στους πράσινους στους τελικούς. Εκεί όπου δεν έχει πλήρες πρωτάθλημα 26 αγωνιστικών, εκεί όπου το 1-0 στις νίκες απέχει έτη φωτός ως αποτέλεσμα από το 0-1. Ο τύπος που όταν ανοίγουν κεφάλια στο ΟΑΚΑ, αυτός σφυρίζει αδιάφορα στην ατιμωρησία, τη στιγμή που ο Ολυμπιακός δέχεται εξοντωτικές ποινές με κάθε αφορμή. Αλλά βλέπεις το μπάσκετ δεν είναι ποδόσφαιρο για να στήνονται λαϊκά δικαστήρια, για να βγαίνουν άνθρωποι στους δρόμους να διαδηλώνουν, να βγαίνουν μαϊμούδες στα πρωτοσέλιδα. Ειδικά όταν αυτός που φωνάζει είναι ο Ολυμπιακός, ο οποίος δεν είχε ποτέ την υποστήριξη των ΜΜΕ.

Οι Αγγελόπουλοι μπορεί να μην κέρδισαν πολλά, κέρδισαν όμως τον σεβασμό ακόμα και των αντιπάλων, και η δημόσια συγνώμη πράσινης εφημερίδας για τους απρεπείς χαρακτηρισμούς προς τα δύο αδέρφια το επιβεβαιώνει. Γιατί προτίμησαν τον δρόμο της αρετής, κάτι που δεν μπορεί να το αμφισβητήσει κανείς. Προτίμησαν να μην πέσουν στον βούρκο του παρακράτους που έχουν στήσει οι Γιαννακόπουλοι με τον Βασιλακόπουλο, παρά τις φωνές των οπαδών ότι θα έπρεπε να κάνουν κινήσεις ώστε να σέβονται τον Ολυμπιακό και παρασκηνιακά. Μετέτρεψαν το ΣΕΦ σε γήπεδο-εκκλησία, εκτός ολίγων περιπτώσεων από αυτές που μικρές ομάδες αλητών βρίσκουν την ευκαιρία να ξεσπάσουν.

Αλλά επειδή οι Αγγελόπουλοι δεν είναι τέλειοι, έκαναν και λάθη. Οι λάθος επιλογές ήταν πολλές. Άφησαν την ομάδα εντελώς απροστάτευτη παρασκηνιακά. Και το μεγαλύτερο λάθος τους είναι ο τρόπος που αποχωρούν. Δεν βγαίνεις μια μέρα και λες φεύγω, ειδικά όταν λες ότι αγαπάς την ομάδα σου. Δεν την αφήνεις στο έλεος του θεού. Ανακοινώνεις την πρόθεσή σου, περιμένεις να εκδηλωθεί κάποιο ενδιαφέρον για την διαδοχή και πράττεις αναλόγως. Έτσι ξαφνικά, χωρίς να το ξέρει κανείς δεν κλείνεις την πόρτα και φεύγεις. Γιατί μία τέτοια εταιρία, όπου έχουν πέσει εκατομμύρια ευρώ, όπου έχεις πανάκριβα συμβόλαια, όπου ένα μεγάλο πλήθος κόσμου την ακολουθεί και την στηρίζει, δεν την αφήνεις εν μία νυκτί. Μια ΠΑΕ, μια ΚΑΕ, δεν είναι η μπουτίκ της γειτονιάς σου όπου βάζεις λουκέτο σε μία μέρα και κολλάς μια ταμπέλα "κλείσαμε".

Ο Ολυμπιακός λοιπόν θα επιστρέψει αν δεν συμβεί κάποιο θαύμα, στις εποχές του Κορυδαλλού, στις εποχές όπου ο κάθε τυχάρπαστος παίκτης φορούσε μια φανέλα που κάποτε προκαλούσε τρόμο, στις εποχές που ο Ολυμπιακός δεν είχε στόχους. Εκεί τον θέλουν κάποιοι τα τελευταία 10 χρόνια και το απέδειξαν πολλές φορές. Μια ομάδα η οποία θα τιμωρείται με αφαίρεση βαθμών επειδή ένα μπουκάλι πέτυχε τον Βορεάδη όπως τότε στο ντέρμπι Ολυμπιακός-Παναθηναϊκός στην Γλυφάδα στις αρχές της δεκαετίας του 2000, όταν διακόπηκε το παιχνίδι, η νίκη δόθηκε στον Παναθηναϊκό, τιμωρήθηκε η έδρα και ο Ολυμπιακός ξεκίνησε με -2 στο νέο πρωτάθλημα. Αποφάσεις πρωτόγνωρες για κάτι το οποίο γίνεται δυστυχώς συνέχεια στα ελληνικά γήπεδα, για κάτι το οποίο αποτελεί πταίσμα μπροστά στα αίσχη του ΟΑΚΑ στα ντέρμπι αιωνίων ή σε ντέρμπι μεταξύ των μεγάλων ομάδων. Πρόσφατο παράδειγμα όταν στον τέταρτο φετινό τελικό (2011), αφού ο Ολυμπιακός ηττήθηκε στην παράταση, οι οπαδοί του Παναθηναϊκού εισέβαλλαν στον αγωνιστικό χώρο και επιτέθηκαν στους ερυθρόλευκους παίκτες. Ούτε συζητήσεις πολλές, ούτε παράθυρα τηλεοπτικά. Άλλωστε η ατιμωρησία του Παναθηναϊκού έχει πανευρωπαϊκό επίπεδο, όταν ο κάθε Μπατίστ μπορεί σε ευρωπαϊκό αγώνα να πατάει στο κεφάλι αντίπαλο παίκτη ο οποίος βρίσκεται πεσμένος στο παρκέ και να μένει ατιμώρητος για αυτή την εγκληματική ενέργεια.

Μπορείτε λοιπόν κύριοι Γιαννακόπουλοι, κύριε Βασιλακόπουλε, κύριε Σκουντή, κύριε Χατζηγεωργίου, κύριε Συρίγο (που κινδυνεύει με εγκεφαλικό σε κάθε αγώνα του Παναθηναϊκού που μεταδίδει από το πάθος του για την υποστήριξη προς τους πράσινους), να χαρείτε την αυτοκρατορία του Παναθηναϊκού που θα συνεχιστεί για αρκετό καιρό ακόμα. Για κάποιους παράγοντες ξένων ομάδων και παραδοσιακών αντιπάλων του Ολυμπιακού στο ευρωπαϊκό στερέωμα αυτή ήταν μια μαύρη είδηση. Έτσι δήλωσε ο πρόεδρος της Μακάμπι Τελ Αβίβ, Σιμόν Μιζράχι, ο οποίος μεταξύ άλλων είπε (εδώ η συνέντευξη): "Η ημέρα της ανακοίνωσης των κ. Αγγελόπουλων περί αποχώρησης είναι μια λυπηρή ημέρα, όχι μόνο για το ελληνικό, αλλά συνολικά για το ευρωπαϊκό μπάσκετ. Ο Ολυμπιακός ήταν πάντα μία από τις μεγαλύτερες ομάδες της Ευρώπης και ένας από τους πιο ισχυρούς αντιπάλους μας."

Η ομάδα που λέγεται Ολυμπιακός δεν θα μπορεί πια να σας χαλάσει τα σχέδια. Θα μπορείτε ανενόχλητοι να βλεπετε τους πράσινους να κατακτούν τίτλους σε ένα άθλημα με το οποίο θα ασχολείστε και πάλι κυρίως εσείς και οι οπαδοί του τριφυλλιού. Θα μπορείτε να απολαμβάνετε τους συγκλονιστικούς τελικούς κυπέλλου μεταξύ Παναθηναϊκού-Ρεθύμνου, ή τους συγκλονιστικούς τελικούς του πρωταθλήματος μεταξύ του Παναθηναϊκού και του Αμαρουσίου, ή του Έσπερου, ή του ΚΑΟΔ, ή του ΑΟ Πετραλώνων, γιατί όπως και να το κάνουμε κάποια ομάδα θα φτάνει στον τελικό πάντα, δεν μπορεί να παίζει μόνος του ο Παναθηναϊκός. Θα μπορείτε να απολαμβάνεται τα ρεκόρ των πρασίνων, την αψεγάδιαστη ατμόσφαιρα που θα δημιουργούν οι οπαδοί του και την αψεγάδιαστη συμπεριφορά των παικτών του που πλέον δεν θα έχουν λόγο να πατάνε τα κεφάλια των αντιπάλων ή να φτύνουν κυριολεκτικά τους αντίπαλους παίκτες. Θα μπορείτε ανενόχλητοι να βλέπετε την ευρωπαϊκή καταξίωση του Παναθηναϊκού, ο οποίος θα προετοιμάζεται  αποκλειστικά και μόνο για τα ευρωπαϊκά παιχνίδια κάνοντας προπόνηση εντός των τειχών. Οι Αγγελόπουλοι προσπάθησαν να σας χαλάσουν την ηρεμία, αλλά μπορείτε πλέον να κοιμάστε ήσυχοι. Μπορείτε πλέον να συνεχίσετε τις συναντήσεις σας και να σχολιάζετε γεμάτοι υπερηφάνια τις νέες επιτυχίες του Παναθηναϊκού, όπως κάνατε μέχρι τώρα και όπως μαρτυρά το παρακάτω βίντεο, με τους κολλητούς Γιαννακόπουλο, Βασιλακόπουλο, πατήρ και υιό Συρίγο.


Idou to ellhniko mpasket by Zamponakos

Μπορείτε να παίζετε μόνοι σας και να ανακηρύσσεστε πρωταθλητές και παντοκράτορες. Έτσι θα είστε όλοι σας ευχαριστημένοι και τα ζοφερά σας πρόσωπα θα λάμπουν που δεν θα έχετε αντίπαλο. Γιατί αυτό θέλατε, ότι και να πείτε εκ των υστέρων.

Συγχαρητήρια λοιπόν!

Δευτέρα 27 Ιουνίου 2011

Ο Ολυμπιακός και οι άλλοι...

Οι οπαδοί του Ολυμπιακού υποστηρίζουν την συγκεκριμένη ομάδα όχι τόσο λόγω των πολλών τίτλων που έχει κατακτήσει αυτός ο σύλλογος στο ποδόσφαιρο αλλά και σε όλα τα υπόλοιπα αθλήματα, όσο κυρίως για τις καταβολές της ομάδας ως την εκρόσωπο των λαϊκών στρωμάτων, ως την ομάδα του λιμανιού με τον τσαμπουκά, με τον περισσότερο κόσμο, με τον φανατικό κόσμο, την ομάδα που είναι μόνη της εναντίον όλων από καταβολής του ελληνικού ποδοσφαίρου. Άλλωστε αυτή είναι η μοίρα για κάθε μεγάλη ομάδα στην χώρα της, ιδιαίτερα για την μεγαλύτερη. Να παλεύει μόνη της, να μην έχει ανάγκη ούτε από συμμαχίες, ούτε από φερέφωνα. Να είναι η ομάδα που δέχεται τα πυρά από όλους τους υπόλοιπους οι οποίοι προσπαθούν να την λερώσουν και να την αμφισβητήσουν. Από τις διοικήσεις και τους οπαδούς των αντιπάλων, μέχρι τους πουλημένους δημοσιογράφους που ανεβοκατεβάζουν κυβερνήσεις και κατευθύνουν την κοινή γνώμη εκεί που θέλουν αυτοί, βγάζοντας στην φόρα μόνο ότι θέλουν και όπως το θέλουν.

Κάποτε κάποιος είχε πει (μου διαφεύγει ποιος), ότι για να δεις ποια είναι η μεγαλύτερη ομάδα σε κάθε χώρα μην κοιτάξεις μόνο τους τίτλους, μην κοιτάξεις ποια έχει τους περισσότερους οπαδούς, κοίτα και ποια έχει τους περισσότερους εχθρούς. Όποιος πάει στην Αγγλία θα διαπιστώσει ότι η Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ είναι η πιο δημοφιλής και ταυτόχρονα η πιο μισητή ομάδα της χώρας. Αυτοί που την αμφισβητούν είναι πολλοί, πάρα πολλοί. Μπορεί η Λίβερπουλ να κυριάρχησε από τα μέσα της δεκαετίας του '70 μέχρι και τα μέσα της δεκαετίας του '80, μπορεί η Λίβερπουλ να διέσυρε το αγγλικό ποδόσφαιρο με την τραγωδία του Χέιζελ, μπορεί η Λίβερπουλ να ευνοήθηκε και να ευνοείται από την διαιτησία ακόμα και όταν δεν διεκδικεί τίτλους, αλλά άπαντες λατρεύουν να βρίζουν την Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ, να την κατηγορούν ότι ευνοείται συνεχώς από την διαιτησία, να την κατηγορούν ότι οι οπαδοί της την υποστηρίζουν μόνο και μόνο για να χαίρονται τίτλους, να γιορτάζουν ως εθνικές επετείους τις μαύρες ημερομηνίες των Κόκκινων Διαβόλων στην ιστορία τους. Η Μάντεστερ Γιουνάιτεντ είναι ο λόγος που οι οπαδοί της Λίβερπουλ, της Άρσεναλ, της Μάντσεστερ Σίτι, της Τσέλσι, της Έβερτον, της Λιντς, ξεχνούν τις διαφορές τους και ενώνουν την φωνή τους εναντίον της θρυλικής ομάδας του Μάντσεστερ.

Αν πας στην Γερμανία θα δεις όλους τους υπόλοιπους να αφρίζουν για παρόμοιους λόγους όταν ακούνε το όνομα της Μπάγερν Μονάχου. Στην Ισπανία, τα πράγματα είναι κάπως διαφορετικά για πολιτικούς και ιστορικούς λόγους, με την Ρεάλ Μαδρίτης να συγκεντρώνει μια ζωή τα πυρά των υπολοίπων και την Μπαρτσελόνα από την δεκαετία του '90 μέχρι και σήμερα να κατηγορείται στις εποχές των μεγάλων ομάδων της ότι παίρνει τους τίτλους με προεδρικό διάταγμα.

Στην Ιταλία δε, βλέπεις μια κατάσταση η οποία μοιάζει πάρα πολύ με την κατάσταση στην Ελλάδα. Εκεί υπάρχει η Μεγάλη Κυρία, η Γιουβέντους, και όλοι οι υπόλοιποι εναντίον της. Μίλαν και Ίντερ μπορεί να είναι οι παραδοσιακοί αντίπαλοι του Μιλάνο, όμως έχουν έναν κοινό εχθρό. Μπροστά στην Γιουβέντους ξεχνούν την μεταξύ τους αντιπαλότητα, τόσο οι διοικήσεις τους όσο και οι οπαδοί τους. Δεν είναι περίεργο άλλωστε που η μεγαλύτερη μερίδα των οπαδών τους μισούν πιο πολύ την Γιουβέντους διαχρονικά, παρά την μισητή συντοπίτισσα. Κάτι σαν τον Παναθηναϊκό και την ΑΕΚ, όταν ενώνουν τη φωνή τους λειτουργώντας ως δεκανίκι ο ένας του άλλου εναντίον του κόκκινου εχθρού. Βλέπεις την Ρόμα με την Λάτσιο, τις αιώνιες αντιπάλους της Ρώμης, κάτι σαν τον ΠΑΟΚ με τον Άρη, τους αιωνίους της Θεσσαλονίκης. Μεγάλες ομάδες οι οποίες σπανίως όμως διεκδικούν τίτλους, οι οποίες σφάζονται στα μεταξύ τους ντέρμπι. Όμως μπροστά στην Γιουβέντους, ειδικά οι οπαδοί της Ρόμα ξεχνούν ακόμα και την Λάτσιο. Ειδικά από την δεκαετία του '80, που η Ρόμα διεκδικούσε τίτλους πιο συχνά, και έπειτα, οι Ρωμαίοι έχουν στο στόχαστρο μονίμως την Γιουβέντους, με τους άλλους λίγο ασχολούνται, κάτι σαν τον ΠΑΟΚ και το απύθμενο μίσος του απέναντι στον Ολυμπιακό. Και για να πάμε και παραπέρα, η Γιουβέντους συγκεντρώνει την μήνη των οπαδών και της Φιορεντίνα, της Νάπολι, και άλλων ομάδων του Βορρά ή του Νότου. Όλοι αυτοί ζουν για τον αγώνα με την Γιουβέντους, για να την αποδοκιμάσουν, να την βρίσουν, να την νικήσουν. Μπορεί η Φιορεντίνα να έχει σφαχτεί από την διαιτησία σε αγώνα με την Ίντερ, όμως γρήγορα θα το ξεχάσουν, την Ίντερ δεν θα την αμφισβητήσουν γιατί δεν τους ενδιαφέρει. Θα αμφισβητήσουν και θα φωνάξουν συνθήματα κατά της Γιουβέντους, θα βγουν να φωνάξουν ότι είναι αδικημένοι επειδή δόθηκε ένα ανάποδο άουτ, θα πανηγυρίσουν αν την νικήσουν έστω με ένα πέτσινο πέναλτι ξεχνώντας τα περί δικαιοσύνης, γιατί αυτή τους πονάει, σε μια από τις πολλές περιπτώσεις που οι οπαδοί εκδηλώνουν πιο εύκολα το μίσος τους προς κάποια ομάδα, παρά την αγάπη προς την δικιά τους ομάδα. Μπορεί για παράδειγμα η Ίντερ να έχει μόλις κλέψει ένα πρωτάθλημα από την Ρόμα, αλλά οι οπαδοί της τελευταίας σε μία κόντρα μεταξύ Ίντερ και Γιουβέντους θα υποστηρίξουν την ομάδα του Μιλάνο, γιατί πολύ απλά θα προσπεράσουν το κακό που προκάλεσε στην ομάδα τους και θα κυριευθούν από το παραδοσιακό μίσος με το οποίο γεννήθηκαν.

Όλοι αυτοί χλευάζουν την Γιουβέντους, αμφισβητούν τους τίτλους της, κρεμάνε πανό, φωνάζουν συνθήματα εναντίον της, αμφισβητούν ακόμα και την εκτός συνόρων πορεία της, θεωρώντας ειδικά οι οπαδοί των δύο μιλανέζικων ομάδων ότι αυτές είναι οι πιο επιτυχημένες ομάδες στην Ευρώπη. Γιατί; Γιατί έχουν βαρεθεί να βλέπουν την πλάτη της Γιουβέντους, γιατί έχουν βαρεθεί να βλέπουν την Γιουβέντους την πιο λαοφιλή ομάδα. Έχουν βαρεθεί να βλέπουν σε κάθε περιοχή της Ιταλίας (εκτός από το Τορίνο) η πλειοψηφία των οπαδών να υποστηρίζει την Γιουβέντους. Αποκορύφωμα του μίσους; Το σκάνδαλο Calciopolis, όταν τα ΜΜΕ της Ιταλίας όρμησαν με λύσσα εναντίον της Μεγάλης Κυρίας, την ξέσκισαν, την εξευτέλισαν, απαίτησαν να γίνει το εξιλαστήριο θύμα για να ξεσπάσει επιτέλους το χρόνιο κόμπλεξ και το αιώνιο μίσος τους για αυτήν. Όταν στα δικαστήρια παίχτηκε το θέατρο του παραλόγου, με την Γιουβέντους να βάλλεται από παντού και οι... αόρατες δυνάμεις να προστατεύουν την Ίντερ και την Μίλαν από την φθορά, από την λασπολογία και από την τιμωρία. Τότε που κανείς δεν έδινε σημασία στις καταγγελίες και στις κασέτες εναντίον της αιωνίως κλαίουσας Ίντερ, η οποία επίσης κινούσε τα νήματα στο παρασκήνιο και ίσως εντονότερα από κάθε ομάδα, αλλά φρόντιζε να καλύπτει τα νώτα της. Άλλωστε η Ίντερ στις κούρσες για τα πρωταθλήματα που διεκδικούσε με την Γιουβέντους από τα τέλη της δεκαετίας του '90 μέχρι τα μέσα της δεκαετίας του 2000, κάθε άλλο παρά αδικημένη ήταν, η διαιτησία την έσπρωχνε απροκάλυπτα. Αρκούσε όμως ένα ανάποδο σφύριγμα υπέρ της Γιουβέντους, για να βγάλουν οι παρατρεχάμενοι τα μαντήλια για να σκουπίσουν τα δάκρυα της... αμόλυντης και τίμιας Ίντερ, να κάνουν πρωτοσέλιδα την κακιά Γιούβε που το μόνο που ξέρει είναι να κλέβει. Και σας μιλάει κάποιος ο οποίος δεν είναι οπαδός της Γιουβέντους, αλλά της Ρόμα.

Όλα αυτά θυμίζουν την περίπτωση του Ολυμπιακού. Δεν πάει να γίνονται καταγγελίες, να βγαίνουν κασέτες εναντίον του Πατέρα και του Παναθηναϊκού; Ο Παναθηναϊκός δεν είναι κατηγορούμενος ποτέ. Μόλις ο Μπέος μίλησε για τον Πατέρα, ολόκληρος ο αθλητικός κόσμος έπεσε πάνω στον Αχιλλέα και ζήτησε να τον κρεμάσουν σε κοινή θέα. Όχι ότι ο Μπέος δεν είναι περιθωριακός τύπος, τυχοδιώκτης, ίσα ίσα. Αλλά τόλμησε βάλει στο μάτι άλλον στόχο από αυτόν που όλοι επιθυμούν. Στην πυρά! Δεν πάει να βγήκαν κασέτες και καταγγελίες για τον Δαλούκα και το πέτσινο πέναλτι που έδωσε στον Παναθηναϊκό στο Βικελίδης; Ο Δαλούκας έπαιξε τον ρόλο της Μάρθας Βούρτση ως ο αγνός άνθρωπος που η μοίρα τον χτυπά ανελέητα, το θύμα που έκανε ένα λάθος και που κινδυνεύει η ίδια του η ζωή εξαιτίας αυτού του λάθους. Άλλωστε ο Άρης σφαγιάστηκε δύο φορές από τον Παναθηναϊκό, άλλωστε... ανθρώπινα λάθη ήταν και τα δύο, μόνο που ο Άρης έμεινε εκτός πλέι οφ και Ευρώπης εξαιτίας των "λαθών" αυτών. Αλλά οι οπαδοί του Άρη δεν ασχολήθηκαν και πάρα πολύ με το θέμα. Όπως από ανθρώπινα λάθη σφαγιάστηκαν και ο Πανσερραϊκός και η Καβάλα και ο Πανιώνιος και ο Ατρόμητος. 

Μπορεί ο πρώην πρόεδρος του Πανιωνίου, Τάσος Ερμείδης, να κατήγγειλε ότι το περσινό Άρης-ΠΑΟΚ 2-0, όπου ο ΠΑΟΚ σφαγιάστηκε από τον Σπάθα και βγήκε εκτός τροχιάς τίτλου τον οποίο κατέκτησε τελικά ο Παναθηναϊκός, ήταν στημένο προς όφελος του τριφυλλιού (εδώ). Ποιος ασχολήθηκε; Μάλλον κανείς. Ούτε οι οπαδοί του ΠΑΟΚ ασχολήθηκαν όσο θα έπρεπε όχι μόνο με το γεγονός αυτό, αλλά και με την γενικότερη εύνοια του Παναθηναϊκού του 2010 που του χάρισε το πρωτάθλημα και με κάποιες σφαγές τόσο του ΠΑΟΚ όσο και του Ολυμπιακού που ήταν οι συνδιεκδικητές. Ακόμα και οι περήφανοι ΠΑΟΚτζήδες αποφάσισαν να κρατήσουν τις δυνάμεις τους για να ξεσπάσουν εναντίον του Ολυμπιακού, και όχι εναντίον της ομάδας που τους στέρησε ένα πιθανό πρωτάθλημα το οποίο διεκδίκησαν μετά από δύο δεκαετίες. Και για να μην ξεχνιόμαστε, ο Παναθηναϊκός είναι η ίδια ομάδα που και πάλι με διαιτητική εύνοια τους στέρησε την έξοδο στο Τσάμπιονς Λιγκ στα πλέι οφ του 2011, όταν με το οφσάιντ γκολ του Ζιλμπέρτο ο ΠΑΟΚ υποχρεώθηκε σε ήττα στο ΟΑΚΑ, ενώ η ισοπαλία του έδινε την πρώτη θέση των πλέι οφ. Καμία συγκέντρωση διαμαρτυρίας των ΠΑΟκτζήδων κατά του κατεστημένου της Αθήνας και της πράσινης παράγκας που για δύο συνεχόμενες περιόδους τους λήστεψε. Όπως καμία διαμαρτυρία δεν ακούστηκε ούτε από τους ΑΕΚτζήδες για εκείνο το οφσάιντ γκολ το οποίο αλλοίωσε τα πλέι οφ και άφησε ουσιαστικά αδιάφορη την ΑΕΚ στην τελευταία αγωνιστική με αντίπαλο τον Παναθηναϊκό, όπου μια ΑΕΚ που εμφανίστηκε μόνο τυπικώς στο γήπεδο, έχασε σε ματς αγγαρεία από τον... παραδοσιακό της αντίπαλο χρώματος πράσινου. Άλλωστε έχουμε δει την ΑΕΚ να εμφανίζεται αδιάφορη και σε αγώνα με τον Ολυμπιακό (στον ύπνο μας), όπου ακόμα και φιλικό να έπαιζαν, οι ΑΕΚτζήδες θα μαζεύονταν στην προπόνηση και θα πόρωναν τους παίκτες για τη νίκη απέναντι στον μισητό Ολυμπιακό.

Δεν πάει οι φήμες να οργιάζουν για το στήσιμο του αγώνα Ξάνθη-ΠΑΟ 3-2 για στοιχηματικούς οι άλλους λόγους σχετικά με το θέμα της καρέκλας στην πράσινη ΠΑΕ; Άπαντες το περνάνε στα ψιλά. Δεν πάει να ακούγεται στις κασέτες ο Πατέρας να μιλάει με τον φίλο του Ψωμιάδη, τα στοιχεία που ψάχνουν όλοι αφορούν τον Μαρινάκη και τον Ολυμπιακό, όλα τα υπόλοιπα είναι περιττά. Περιμένουν πότε θα ευνοηθεί ο Ολυμπιακός για να κρεμάσουν μαϊμούδες, αυτές που είναι σε χειμερία νάρκη όταν ευνοείται ο Παναθηναϊκός ασυστόλως, ή ακόμα και η ΑΕΚ σε κάποιες περιπτώσεις. Περιμένουν πότε οι οπαδοί του Ολυμπιακού θα ξεφύγουν από τα όρια της καλής συμπεριφοράς για να μας δείξουν ρεπορτάζ από τα ξένα ΜΜΕ που μιλάνε για διασυρμό της Ελλάδας, συζητώντας τα επεισόδια επί μέρες, επί εβδομάδες, ίσως και επί μήνες. Συζητήσεις οι οποίες περιορίζονται σε λίγες μέρες, όταν ο Μπάγεβιτς ξυλοκοπείται από του ΑΕΚτζήδες, όταν οι ΠΑΟΚτζήδες κάνουν αίσχη στην Τούμπα εναντίον του Ολυμπιακού ή της ΑΕΚ, όταν πρόσφατα πήγαν να κάψουν τον τερματοφύλακα των κιτρινόμαυρων, όταν οι ΑΕΚτζήδες επιτίθενται ενατίον των οπαδών και των ποδοσφαιριστών του Ατρομήτου στον τελικό κυπέλλου, ή όταν οι "κυριλάτοι" Παναθηναϊκοί με την κροτίδα που πετούν αφήνουν ανάπηρη με δύο κομμένα δάχτυλα την σεκιούριτι στο ΟΑΚΑ. Κάφροι είναι οι οπαδοί του Ολυμπιακού, οι οποίοι τρόμαξαν τον κύριο Σισέ επειδή μπήκαν (κακώς) στον αγωνιστικό χώρο μετά το τέλος του ντέρμπι, αλλά και επειδή έκαναν κόλαση την Ριζούπολη σε εκείνο το 3-0. Αλλά οι συμπαθείς βάζελοι είναι άξιοι επαίνων όταν μπούκαραν και μαζί με τον Φιλιππίδη και τον Μαρκαριάν ξυλοκόπησαν τον Ευθυμιάδη επειδή τόλμησε να δώσει πεντακάθαρο πέναλτι υπέρ του Ολυμπιακού μέσα στη Λεωφόρο. Καταριούνται οι "αντικειμενικοί" τον Καλόπουλο, αυτός που σε δύο ντέρμπι αιωνίων είχε ευνοήσει στο παρελθόν απροκάλυπτα τον Παναθηναϊκό μέσα στο Καραϊσκάκη.

Βασικά ο Μαρινάκης είναι εκτός τόπου και χρόνου. Μέσα σε ένα χρόνο έχει καταφέρει να κάνει δύο φορές άνω κάτω τον Ολυμπιακό, μια με το ντέρμπι του Καραϊσκάκη και τα όσα έγιναν και δήλωσε ο ίδιος, και μια με τις κασέτες. Μάλλον ζούσε σε άλλη χώρα μέχρι τώρα και δεν ξέρει ότι όλοι ζουν για την στιγμή που θα κατασπαράξουν τον Ολυμπιακό. Την στιγμή που θάβονται ή ξεχνιούνται στοιχεία και καταγγελίες κατά του Παναθηναϊκού, τη στιγμή που ΑΕΚ και ΠΑΟΚ θα έπρεπε να έχουν αποβληθεί εδώ και χρόνια από το πρωτάθλημα με τα χρέη που έχουν μια ζωή, αυτός δεν προσέχει ούτε τι κάνει ούτε τι λέει.

Ας ξεχάσουν μερικοί την σιγή ιχθύος που τηρούν εδώ και χρόνια και ας βγουν να μιλήσουν. Όταν η ομάδα των λουλουδιών, της χούντας, των γουνών, έχει το κράτος, την δικαιοσύνη, τις συγκυρίες, την αστυνομία, τους δορυφόρους, τους μεγαλοκαρχαρίες, τα ΜΜΕ με το μέρος της, όταν φορώντας κουκούλα (απομεινάρι της δικτατορίας που αποθέωσε την πράσινη ομάδα) ρουφιανεύουν έχοντας πρώτα σκεπάσει σαν τις γάτες τα δικά τους ελεεινά περιττώματα, τότε το να παίζεις άμυνα δεν βοηθά. Θέλει φουλ επίθεση. Ποτέ δεν χώνεψαν ότι η ομάδα του λιμανιού είναι πιο λαοφιλής και πιο επιτυχημένη, σε αντίθεση με την ομάδα του... σαλονιού, η οποία συγκέντρωνε στο παρελθόν τα μεγαλοαστικά στρώματα αλλά παρέμενε δεύτερη στις προτιμήσεις και στις επιτυχίες. Ποτέ δεν μπόρεσαν να χωνέψουν ότι η ομάδα του Πειραιά ήταν πάνω από την ομάδα του κέντρου της Αθήνας.

Μεγαλύτερη κατάρα από το να είσαι ρουφιάνος, καταδότης, ψεύτης και παραχαράκτης δεν υπάρχει. Και αυτά τα χαρακτηριστικά τα συγκεντρώνουν όλα, μα όλα οι τριφυλλοφόροι. Όχι όλοι, άλλωστε δεν μπορεί να παίρνει η μπάλα χιλιάδες κόσμο, αλλά αυτοί που χρειάζεται έχουν και μεταδίδουν τα χαρακτηριστικά αυτά και στις επόμενες γενιές. Εύγε!

Χίλιες φορές λιμανίσιος, όπως υποτιμητικά ξέρουν να λένε οι υποστηρικτές της πράσινης σαπίλας  τον Ολυμπιακό και τους οπαδούς του, παρά φλώρος, ρουφιάνος και καταδότης.

Κυριακή 26 Ιουνίου 2011

1995-96. Παναθηναϊκός-Απόλλων Αθηνών 3-1

Α' Εθνική 1995-96
32η αγωνιστική
19/5/1996

Αγχωτική νίκη πέτυχε ο ΠΑΟ στο ΟΑΚΑ απέναντι στον Απόλλωνα Αθηνών, αλλά όσο και να φαίνεται απίστευτο, όσο και να κινδυνεύεις να χαρακτηριστείς υπερβολικός, η διαιτησία χρειάστηκε και πάλι να επέμβει για να έρθει η νίκη η οποία με το ταυτόχρονο στραβοπάτημα της ΑΕΚ στην Ξάνθη ουσιαστικά σφράγισε τον τίτλο για τους πράσινους, που πήραν προβάδισμα πέντε βαθμών με δύο αγωνιστικές να υπολείπονται.

Ο Νικολαϊδης πάγωσε ακόμα περισσότερο το ήδη παγωμένο ΟΑΚΑ με τους λιγοστούς οπαδούς του γηπεδούχου στο 8′ όταν έκανε το 0-1, όμως ο Μπορέλι ισοφάρισε στο 11′ φέρνοντας γρήγορα το παιχνίδι στα ίσια. Από εκεί και πέρα ο ΠΑΟ πίεσε και στο 35′ έκανε το 2-1 με τον Βαζέχα, ο οποίος δέχτηκε κάθετη πάσα από τον Μάρκο ξεκινώντας από ελεγχόμενη θέση οφσάιντ, κάτι το οποίο αγνόησε ο διαιτητής της αναμέτρησης Παπαπέτρου αλλά και ο επόπτης. Το 3-1 σημειώθηκε στο 81′ με προβολή του Γ.Χ. Γεωργιάδη που έδιωξε το άγχος από τους πράσινους, οι οποίοι είχαν αστοχήσει και σε πέναλτι, ενώ ο Απόλλωνας αγωνιζόταν με 10 παίκτες από το 66′ και μετά την αποβολή του Λαχανά.

1995-96. Καλαμάτα-Παναθηναϊκός 0-1

Α' Εθνική 1995-96
31η αγωνιστική
12/5/1996

Άλλη μία πολύτιμη εκτός έδρας νίκη του Παναθηναϊκού στην δύσκολη έδρα της Καλαμάτας, αλλά αμφισβητούμενη και αυτή αφού προήλθε από αμφισβητούμενο έως ανύπαρκτο πέναλτι το οποίο έδωσε ο Τεβεκέλης στους φιλοξενούμενους στο 52'. Ο Μπορέλι εκτελεί φάουλ έξω από την μεγάλη περιοχή, ο τερματοφύλακας των γηπεδούχων Κοψαχείλης μπλοκάρει την μπάλα αλλά πέφτοντας στο έδαφος την χάνει, ο Βαζέχα που βρίσκεται εκεί επιχειρεί να πλασάρει στην κενή εστία αλλά πέφτει θεαματικά τη στιγμή που ο Κοψαχείλης απλώνει το χέρι για να πιάσει την μπάλα, αλλά χωρίς να ακουμπήσει τον Βαζέχα. Το ανύπαρκτο πέναλτι εκτελεί ο Αποστολάκης και ευστοχεί δίνοντας τη νίκη στον Παναθηναϊκό, αφού στη συνέχεια δεν άλλαξε τίποτα.

Σαν να μην έφτανε αυτό, ο Τεβεκέλης έκλεισε τα μάτια στο 65' και δεν έδωσε πέναλτι υπέρ των γηπεδούχων αυτή τη φορά, όταν από εκτέλεση φάουλ του Μπελά, η μπάλα βρήκε στο χέρι του Αποστολάκη μέσα στην περιοχή των φιλοξενούμενων. Άλλο ένα δώρο τριών βαθμών από την διαιτησία στο τελευταίο ουσιαστικά δύσκολο εμπόδιο των πράσινων μέχρι το τέλος, με το οποίο διατήρησαν το προβάδισμα τριών βαθμών από την ΑΕΚ.

1995-96. ΠΑΟΚ-Παναθηναϊκός 0-1

Α' Εθνική 1995-96
30η αγωνιστική
5/5/1996

Ο ΠΑΟΚ που κινδυνεύει με υποβιβασμό υποδέχεται τον ΠΑΟ στην Τούμπα, με τους πράσινους να παίρνουν τη νίκη με 1-0 και να σπάνε μία παράδοση 9 ετών στο συγκεκριμένο γήπεδο. Ο ΠΑΟ για ακόμα μία φορά θα χρειαστεί την εύνοια της διαιτησίας για να κερδίσει έναν αντίπαλο που παλεύει να κρατηθεί στην κατηγορία, παρά το γεγονός ότι η διαφορά εντός του αγωνιστικού χώρου ήταν τεράστια.

Το μοναδικό γκολ της αναμέτρησης ήρθε στο 44', όταν ο Βαζέχα δέχεται πάσα, ενώ βρίσκεται σε θέση οφσάιντ το οποίο δεν υποδεικνύεται, κάνει το σουτ το οποίο αποκρούει ο Μιχόπουλος, η μπάλα χτυπάει και στο δοκάρι και φτάνει στον Μπορέλι που με πλασέ κάνει το 0-1. Το γκολ δεν θα είχε μετρήσει αν ο επόπτης Ρετζής ή ο διαιτητής Μπέγκος είχαν υποδείξει το οφσάιντ και άλλη μια αλλοίωση αποτελέσματος προς όφελος του ΠΑΟ είναι γεγονός.

Εκτός αυτού ο ΠΑΟΚ σε δύο από τις λίγες φορές που φάνηκε επικίνδυνος κόπηκε με ανύπαρκτα οφσάιντ από τους επόπτες, ο Μπέγκος προφύλαξε όσο μπορούσε τους παίκτες του Παναθηναϊκού από κάρτες, ενώ δεν κράτησε και τις καθυστερήσεις που έπρεπε μήπως τυχόν χαλάσει το 0-1.

1995-96. Πανιώνιος-Παναθηναϊκός 1-3

Α' Εθνική 1995-96
21η αγωνιστική
18/2/1996

Χωρίς ακόμα να έχει ξεχαστεί το αίσχος της Έδεσσας, κανείς δεν περίμενε ότι τόσο σύντομα θα ερχόταν μια ακόμα πιο θλιβερή μέρα και ένα ακόμα πιο αισχρό επεισόδιο στο σήριαλ της συνεχόμενης εύνοιας του ΠΑΟ από την διαιτησία. Πρόκειται για το παιχνίδι-ντροπή για το ελληνικό ποδόσφαιρο, το οποίο έμεινε στην ιστορία για μία από τις χειρότερες διαιτησίες και μερικά από τα χειρότερα επεισόδια που έγιναν ποτέ σε ελληνικό γήπεδο.

Σε αντίθεση με το παιχνίδι της Έδεσσας που πλέον λίγοι το μνημονεύουν, ο αγώνας της Νέας Σμύρνης έχει συζητηθεί πολύ λόγω της ζούγκλας που επικράτησε μετά το τέλος του αγώνα, με ηθικό αυτουργό τον διαιτητή Σπανέα που έμεινε αξέχαστος στους οπαδούς του Πανιωνίου και όχι μόνο, με το όνομά του να συνδέεται μια για πάντα με την χούντα του Βαρδινογιάννη. Για την ιστορία, ο Πανιώνιος μάχεται για την απογυφή του υποβιβασμού, ενώ ο ΠΑΟ προέρχεται από δύο στραβοπατήματα και οποιαδήποτε σκέψη για τρίτη συνεχόμενη απώλεια βαθμών είναι απαγορευτική. Για τον λόγο αυτό προφανώς επιστρατεύτηκε ο Σπανέας.

Ο Πανιώνιος κάνει το 1-0 μόλις στο 6' με τον Σαπουντζή και σφίγγει την θηλιά γύρω από τον λαιμό του ΠΑΟ. Κάπου εκεί αναλαμβάνει δράση ο Σπανέας, ο οποίος φροντίζει με κάθε τρόπο να ανακόψει τον Πανιώνιο, που στέκεται πολύ καλά μέσα στο γήπεδο, σφυρίζοντας αμέτρητα ανάποδα φάουλ και προσπαθώντας να σπρώξει τον ΠΑΟ στη μεγάλη περιοχή των αντιπάλων του. Το γήπεδο είχε αρχίσει ήδη να βράζει με ασταμάτητα υβριστικά συνθήματα που ανάγκασαν τον Σπανέα να διακόψει τον αγώνα στο 65′ για να εκτονωθεί η κατάσταση.

Όμως ο ΠΑΟ φαινόταν αδύναμος να αντιδράσει, αφού ο αγώνας είχε φτάσει στο 73′ και το 1-0 υπέρ του Πανιωνίου παρέμενε. Τότε μπαίνουν σε εφαρμογή τα μεγάλα μέσα, αφού σε εκείνο το λεπτό ο Γ.Χ. Γεωργιάδης κάνει θέατρο και πέφτει μόνος του μέσα στη μεγάλη περιοχή χωρίς να τον ακουμπήσει ο Κατσιαμπής που τον ακολουθούσε, ο Σπανέας δίνει ένα πέναλτι επιστημονικής φαντασίας και ο Αποστολάκης το εκτελεί εύστοχα και ισοφαρίζει για τον ΠΑΟ. Αυτό προκάλεσε το πρώτο ξέσπασμα στη Νέα Σμύρνη η οποία έβραζε, με τους οπαδούς του Πανιωνίου να βρίζουν με χυδαία συνθήματα τον Σπανέα, τον Βαρδινογιάννη και τον ΠΑΟ και να πετούν αντικείμενα, ενώ κάποιοι από αυτούς με το ζόρι εμποδίζονται από το να εισβάλλουν στον αγωνιστικό χώρο.

Στην συνέχεια τα πράγματα γίνονται ακόμα χειρότερα, αφού ο Σπανέας αντί να βάλει μυαλό βλέποντας ότι η κατάσταση πάει να ξεφύγει από τον έλεγχο, στο 83′ δεν δίνει πέναλτι στον Πανιώνιο σε ανατροπή του Μουρατίδη, ενώ το έγκλημα ολοκληρώνεται στο 90′ όταν ο Βαζέχα κάνει επιθετικό φάουλ σπρώχνοντας με το χέρι τον Παπαδόπουλο, ο Σπανέας δεν το σφυρίζει ποτέ και αυτομάτως ο Βαζέχα κάνει το 1-2. Κι ενώ η ατμόσφαιρα μυρίζει μπαρούτι, ο Βαζέχα στο 95′ κάνει το 1-3 με γυριστό βολέ. Ο Βαρδινογιάννης προβλέποντας τι θα ακολουθήσει αποχώρησε από την εξέδρα ενώ το σκορ ήταν ακόμα στο 1-1, αφού τα πράγματα είχαν αρχίσει να ξεφεύγουν και οπαδοί του Πανιωνίου καταφέρονταν συχνά-πυκνά απειλητικά εναντίον του.

Ο αγώνας επιτέλους λήγει, ο ΠΑΟ παίρνει μία ακόμα πέτσινη νίκη με τον Σπανέα να έχει χειρουργήσει τον Πανιώνιο χωρίς να κρατάει ούτε τα προσχήματα, κάτι που έκανε ακόμα και την καταπράσινη Αθλητική Ηχώ να αλλάξει χρώμα - έστω και για μια μέρα - από την βρωμιά του Βαρδινογιαννισμού και την μπόχα που αναδύεται από το τριφύλλι. Ακολουθούν ντροπιαστικές και θλιβερές σκηνές από άκρη σε άκρη του γηπέδου, οπαδοί του Πανιωνίου εισβάλλουν στον αγωνιστικό χώρο και ένας από αυτούς κλωτσάει στο κεφάλι τον Καλιτζάκη, ο οποίος πέφτει λιπόθυμος για κάποια λεπτά, ο Σπανέας πέφτει θύμα ξυλοδαρμού από οπαδούς και "μπράβους" του προέδρου του Πανιωνίου, Στράτου Γιδόπουλου, ο Γιδόπουλος κυνηγάει τον Σπανέα στα αποδυτήρια χαρακτηρίζοντάς τον φονιά και απειλεί ότι θα τον αφήσει παράλυτο, ο Μουρατίδης του Πανιωνίου επιτίθεται φραστικά και φτύνει το διαιτητικό τρίο, οπαδοί του Πανιωνίου έχουν μαζευτεί εξω από τα αποδυτήρια των διαιτητών και του ΠΑΟ σπάζοντας τα τζάμια και φτύνοντας, με τον Σπανέα να καταφέρνει να φύγει από το γήπεδο με την συνοδία ισχυρής αστυνομικής δύναμης δυο ώρες μετά το τέλος του αγώνα, ενώ κάποιοι οπαδοί των γηπεδούχων επιτίθενται και σε δημοσιογράφους χαρακτηρίζοντάς τους πουλημένους και τσάτσους (τα γνωστά πιόνια του Βαρδινογιάννη τα οποία μέχρι σήμερα εξαπλώνονται σαν καρκίνος στα δήθεν αντικειμενικά ΜΜΕ), ενώ ένας φωτορεπόρτερ δέχεται αντικείμενο στο κεφάλι και φεύγει αιμόφυρτος για το νοσοκομείο. Τραγικά γεγονότα τα οποία κάθε υγιής νους καταδικάζει, αλλά δυστυχώς αντιπροσωπεύουν την εξάντληση της ανοχής του φίλαθλου κόσμου για την πράσινη παράγκα που κάποιοι σήμερα προσπαθούν να θάψουν. Μέσα σε όλα η ΠΑΕ Πανιώνιος έβγαλε ανακοίνωση για την διαιτησία χαρακτηρίζοντας τα όσα συνέβησαν "έγκλημα χωρίς προηγούμενο".

Το γεγονός είναι ένα, ο ΠΑΟ αποδρά με το τρίποντο από την κόλαση της Νέας Σμύρνης, ο Πανιώνιος στιγματίζεται από τον αγώνα αυτό καθώς αντί να πανηγυρίσει μια πιθανή μεγάλη νίκη που θα του έδινε ώθηση στην προσπάθεια για την σωτηρία, χαντακώνεται και τελικά δεν καταφέρνει να αποφύγει τον υποβιβασμό. Στη Νέα Σμύρνη δεν ξεχάσανε ποτέ τον Σπανέα, μνημείo μίσους των Πανιώνιων για τον ΠΑΟ, κάτι που φυσικά έχει στρέψει και τους πράσινους αρκετές φορές εναντίον των Νεοσμυρνιωτών, θεωρώντας τους φιλο-ολυμπιακούς επειδή τόλμησαν και χάλασαν τότε την παράσταση του Σπανέα και σπίλωσαν την τιμή του ΠΑΟ.

1995-96. Εδεσσαϊκός-Παναθηναϊκός 1-3

Α' Εθνική 1995-96
17η αγωνιστική
21/1/1996

Ιστορικό παιχνίδι στην Έδεσσα όπου πραγματοποιήθηκε μία από τις μεγαλύτερες σφαγές στην ιστορία του ελληνικού ποδοσφαίρου, με τον Εδεσσαϊκό να αδικείται ανελέητα και απροκάλυπτα από τον... κορυφαίο αργότερα Έλληνα διαιτητή, τον γνωστό και μη εξαιρετέο Κύρο Βασσάρα. Για να καταλάβουμε για τι αλλοίωση αποτελέσματος μιλάμε, αρκεί να πούμε πως αν μετρούσαν μόνο τα κανονικά γκολ το σκορ δεν θα ήταν 1-3 αλλά 1-0 υπέρ του Εδεσσαϊκού, αφού και τα τρία γκολ του ΠΑΟ είναι δώρο της διαιτησίας, με αποτέλεσμα να προκληθούν έντονες αντιδράσεις στην - κατά τα άλλα φιλήσυχη - έδρα της μακεδονικής ομάδας.

Στο 26′ ο Βασσάρας ανακαλύπτει πέναλτι στον Δώνη από τον Μπέτα, σε μια απόφαση στην οποία αρχικά κανείς δεν κατάλαβε τι είχε σφυριχτεί ακριβώς, με τον Βαζέχα να το εκτελεί εύστοχα και να κάνει το 0-1. Στο 40′ σε σουτ του Μαραγκού η μπάλα βρίσκει στο χέρι του Φερεκίδη χωρίς να ευθύνεται ο ίδιος ο ποδοσφαιριστής του Εδεσσαϊκού και ο Βασσάρας δίνει και δεύτερο αμφισβητούμενο πέναλτι στον Παναθηναϊκό, το οποίο εκτελεί εύστοχα και πάλι ο Βαζέχα σημειώνοντας το 0-2, ένα γκολ το οποίο ούτε ο ίδιος ο Πολωνός δεν πανηγυρίζει δείχνοντας ότι τουλάχιστον αυτός έχει φιλότιμο.

Ο Εδεσσαϊκός παρά την σφαγή συνεχίζει να στέκεται καλά στο γήπεδο και να απειλεί και στο 60′ ο Κουτσουρές πετυχαίνει το μοναδικό καθαρό γκολ του αγώνα και μειώνει σε 1-2, με τον Εδεσσαϊκό να εντείνει την προσπάθειά του να φτάσει στην ισοφάριση κόντρα σε θεούς και δαίμονες, έχοντας μάλιστα δοκάρι στο 77' με τον Φερεκίδη, απαντώντας στο δοκάρι του Παναθηναϊκού πέντε λεπτά νωρίτερα. Το έγκλημα ολοκληρώνεται στο 84′ όταν ο Γ.Χ. Γεωργιάδης φεύγει από θέση οφσάιντ, το οποίο δεν υποδεικνύει ποτέ ο επόπτης Μαυρόπουλος, και πετυχαίνει το 1-3 σε μια απο τις πιο αισχρά στημένες διαιτησίες της ιστορίας. Εκτός από τα παραπάνω αίσχη, ο Βασσάρας έβγαζε με ευκολία τις κάρτες στους γηπεδούχους κιτρινίζοντας πέντε παίκτες, κάτι το οποίο απέφευγε προκλητικά προς τους φιλοξενούμενους στους οποίους δεν έδειξε ούτε μία, έστω για τα μάτια του κόσμου.

Περιττό να αναφέρουμε ότι κατά τη διάρκεια του αγώνα από τις εξέδρες ακούγονταν συνεχώς υβριστικά συνθήματα κατά του Βασσάρα, του ΠΑΟ και του Βαρδινογιάννη, ενώ οι αποδοκιμασίες κατά την λήξη του ημιχρόνου, την επανείσοδο του ΠΑΟ και του διαιτητικού τρίου στο δεύτερο ημίχρονο, καθώς και κατά την λήξη του αγώνα ήταν ιδιαίτερα έντονες. Η παλικαρίσια εμφάνιση του Εδεσσαϊκού κόντρα στο καθεστώς του Βαρδινογιάννη προκάλεσε κύματα συμπάθειας προς την τοπική ομάδα, ενώ η καυστική ανακοίνωση που εξέδωσε η ΠΑΕ αποτελεί ιστορικό ντοκουμέντο και καθρέφτη για την αηδία που προκαλούσε η διαιτησία, τα άδεια γήπεδα και τα επεισόδια στην... χρυσή εποχή που το ποδόσφαιρο ήταν... καθαρό και ο ΠΑΟ έπαιρνε τα πρωταθλήματα με υπουργική απόφαση.



1995-96. Παναθηναϊκός-ΟΦΗ 4-0

Α' Εθνική 1995-96
16η αγωνιστική
14/1/1996

Ο ΠΑΟ υποδέχεται στο ΟΑΚΑ το παράρτημά του, με τον ΟΦΗ να ανεβαίνει στην Αθήνα ως συνήθως με ένα σωρό απουσίες. Το 4-0 μπορεί να παραπέμπει σε μία εύκολη νίκη, όμως είναι άκρως πλασματικό και αυτό χάρη στον διαιτητή Αγγελάκη.

Το σκορ άνοιξε στο 20′ με σκόρερ τον Μαραγκό και το εύθραυστο 1-0 διατηρήθηκε μέχρι το 66′. Σε εκείνο το σημείο ο Γ.Χ. Γεωργιάδης έκανε θέατρο μέσα στην περιοχή και ο Αγγελάκης ανακάλυψε ένα ανύπαρκτο πέναλτι εις βάρος του Πατεμτζή, ξεσηκώνοντας θύελλα διαμαρτυριών από την πλευρά των φιλοξενούμενων αλλά και... γέλια στο ΟΑΚΑ από ορισμένους βάζελους που είχαν πάρει στην πλάκα προφανώς την συνεχή εύνοια της ομάδας τους. Ο Βαζέχα εκτέλεσε το πέναλτι-φάντασμα για ακόμα μία φορά και έκανε το 2-0 δίνοντας ανάσα στην ομάδα των πρασίνων.

Στο 74′ ο Αγγελάκης δίνει και δεύτερο πέναλτι στους γηπεδούχους σε ανατροπή του Βαζέχα από τον Σκέντζο, πέναλτι που επίσης αμφισβητήθηκε αφού δεν ήταν σαφές αν ο Σκέντζος έδιωξε και την μπάλα, με τον Βαζέχα όπως πάντα (συνηθισμένος νε εκτελεί τα πέτσινα πέναλτι του ΠΑΟ) να το εκτελεί εύστοχα και να κάνει το 3-0. Για την ιστορία το 4-0 έγραψε ο Δώνης στο 88′.

Μετά την λήξη του αγώνα ο προπονητής των Κρητικών Έγκε Γκέραρντ ήταν ειρωνικός στις δηλώσεις του για την διαιτησία, ενώ ο Πατεμτζής στον οποίο σφυρίχτηκε το πρώτο ανύπαρκτο πέναλτι δήλωσε ειρωνικά: "Αν ήταν πέναλτι; Και βέβαια ήταν. Πεντακάθαρο. Άργησε κιόλας να το δώσει."

1995-96. Απόλλων Αθηνών-Παναθηναϊκός 2-3

Α' Εθνική 1995-96
15η αγωνιστική
6/1/1996

Δύσκολη έξοδος του ΠΑΟ στην Ριζούπολη, την σκληρή έδρα του Απόλλωνα Αθηνών, από την οποία αποδρά με το χρυσό 3-2 μετά από έναν συγκλονιστικό αγώνα, που είχε ενδιαφέρουσα διακύμανση του σκορ, εχθρική διαιτησία προς τους γηπεδούχους χωρίς το μεγάλο λάθος, καθώς και έντονη καχυποψία και νευρικότητα στις εξέδρες που οδήγησε σε μεμονωμένα επεισόδια.

Διαιτητής του αγώνα ο... θρυλικός Σπανέας, που αποδεικνύεται ιδιαίτερα εχθρικός προς τους γηπεδούχους, στους οποίους δείχνει με υπερβολική ευκολία τις κίτρινες κάρτες. Ούτε λίγο ούτε πολύ πέντε παίκτες του Απόλλωνα αντίκρισαν την κίτρινη κάρτα στο πρώτο ημίχρονο (περιορίζοντας τις επιλογές τους για αποτελεσματική άμυνα στη συνέχεια), το οποίο έληξε με σκορ 2-2: ο ΠΑΟ παίρνει το προβάδισμα στο 2', αλλά με τη σέντρα ο Απόλλων ισοφαρίζει και στο 25' παίρνει το προβάδισμα, για να ισοφαρίσουν στο 30' οι πράσινοι.

Στο 50' ο Σπανέας αποβάλλει τον Έρακ με δεύτερη κίτρινη - μετά την αυστηρότατη κίτρινη κάρτα που του έδειξε στο πρώτο ημίχρονο - αφήνοντας τους ήδη εκνευρισμένους από την εχθρική αντιμετώπιση γηπεδούχους με παίκτη λιγότερο για ολόκληρο σχεδόν το δεύτερο ημίχρονο. Ο ΠΑΟ θα εκμεταλλευτεί την αποβολή και ο Μπορέλι θα σημειώσει το τελικό 2-3 στο 55'.

Εξαιτίας της μεροληπτικής διαιτησίας εις βάρος του Απόλλωνα, μια απίστευτη νευρικότητα είχε μεταδοθεί και στις εξέδρες της Ριζούπολης, στις οποίες εκτυλίχθηκαν σκηνές απείρου κάλλους. Με τη λήξη του αγώνα ένας οπαδός των γηπεδούχων πλησιάζει τον Γιώργο Βαρδινογιάννη στην θύρα των επισήμων και τον βρίζει, με αποτέλεσμα ο πρόεδρος του ΠΑΟ να τον κυνηγήσει. Έξω από την θύρα των επισήμων και κατά τη διάρκεια συνέντευξης του Ρότσα, ο προπονητής του ΠΑΟ δέχεται υβριστική επίθεση από οπαδό του Απόλλωνα, με αποτέλεσμα να διακοπεί η συνέντευξη και να ακολουθήσει φραστικό επεισόδιο. Ο προπονητής της "ελαφράς ταξιαρχίας", Γιάννης Παθιακάκης, απέφυγε να σχολιάσει την διαιτησία, ενώ ο Μπάρνιακ, ο οποίος σκόραρε στον αγώνα για λογαριασμό των γηπεδούχων, θεώρησε και την διαιτησία υπεύθυνη για την ήττα της ομάδας του.

1995-96. Ολυμπιακός-Παναθηναϊκός 1-2

Α' Εθνική 1995-96
12η αγωνιστική
2/12/1995

Ντέρμπι αιωνίων και ο ΠΑΟ παίρνει σπουδαία νίκη απέναντι στον Ολυμπιακό, περνώντας δια πυρός και σιδήρου από το Στάδιο Καραϊσκάκη με 2-1. Σε έναν αγώνα με αρκετές φάσεις, ο Ολυμπιακός είχε περισσότερες ευκαιρίες για γκολ, αλλά και ο Παναθηναϊκός φάνηκε επικίνδυνος σε αρκετές περιπτώσεις.

Στο 54′ ο Μπορέλι εκμεταλλεύεται το λάθος της άμυνας του Ολυμπιακού και γράφει το 0-1, όμως η απάντηση των γηπεδούχων έρχεται γρήγορα, αφού στο 59′ ισοφαρίζει ο Καραπιάλης και αποκαθίσταται η τάξη, με τον Ολυμπιακό να πιέζει για τη νίκη. Η φάση που συζητήθηκε περισσότερο έρχεται στο 65', όταν ο Γκόνιας ανατρέπεται από τον Χριστοδούλου μέσα στη μεγάλη περιοχή των φιλοξενούμενων και ο διαιτητής Παπαδάκος καταλογίζει το προφανές πέναλτι, χωρίς όμως να στείλει στα αποδυτήρια τον Χριστοδούλου όπως όφειλε, αφού ήταν ο τελευταίος παίκτης της άμυνας του ΠΑΟ. Κακή εκτέλεση του πέναλτι από τον Σκαρτάδο και ο Βάντσικ αποκρούει σχετικά εύκολα, ο Ολυμπιακός χάνει την ευκαιρία να προηγηθεί και στο 90′ ο Καπουράνης εκμεταλλευόμενος λάθος του Καραταϊδη πετυχαίνει το 1-2 για τον Παναθηναϊκό και αλώνει το λιμάνι, κάτι που άλλωστε έγινε και σύνθημα.

Ενώ λοιπόν ο Παπαδάκος τα πήγε καλά σε ολόκληρο τον αγώνα, η ατολμία του να αφήσει με 10 παίκτες την ομάδα του Βαρδινογιάννη αλλοίωσε τις συνθήκες του αγώνα και κανείς δεν ξέρει αν το αποτέλεσμα θα ήταν διαφορετικό, σε έναν αγώνα που η πράσινη χούντα των ΜΜΕ μνημονεύει μέχρι σήμερα για την ιστορική πράσινη νίκη στο Φάληρο, θάβοντας με την βοήθεια του χρόνου μια καθοριστική διαιτητική απόφαση που ευνόησε τον ΠΑΟ.


1995-96. Παναθηναϊκός-Παναχαϊκή 1-0

Α' Εθνική 1995-96
7η αγωνιστική
22/10/1995

Παραλίγο εμφράγματα στο ΟΑΚΑ, αφού ο ΠΑΟ κατάφερε με την ψυχή στο στόμα να πάρει τους τρεις βαθμούς της νίκης απέναντι στην σκληροτράχηλη Παναχαϊκή, με γκολ του Μάρκου στο 87'. Η ευγενική χορηγεία της διαιτησίας και πάλι αξιόλογη.

Οι πράσινοι πίεζαν αλλά το πολυπόθητο γκολ δεν αρχόταν, έχοντας δύο δοκάρια στο πρώτο ημίχρονο, με την Παναχαϊκή να είναι επικίνδυνη στις αντεπιθέσεις και να έχει επίσης δοκάρι. Στην επανάληψη ο Παναθηναϊκός συνεχίζει να πελαγοδρομεί και να μην μπορεί να βάλει την μπάλα στα δίχτυα, ενώ η ομάδα της Πάτρας γίνεται ακόμα πιο απειλητική βγαίνοντας αρκετές φορές μπροστά. 

Καθώς τα περιθώρια στένευαν και το 0-0 παρέμενε, εμφανίστηκαν τα γνωστά δεκανίκια για να κάνουν όσο μπορούσαν πιο εύκολο το έργο των πρασίνων. Αρχικά στο 71', με τον Παναθηναϊκό να έχει κερδίσει φάουλ έξω από τη μεγάλη περιοχή και τους φιλοξενούμενους να φτιάχνουν το τείχος, εμφανίζεται ο διαιτητής Λάτσιος ως από μηχανής θεός και ξαφνικά αποβάλλει τον Καμινιώτη, έναν από τους παίκτες που βρίσκονταν στο τείχος των Πατρινών, για... λάθος θέση. Ακολούθησαν έντονες διαμαρτυρίες από τους φιλοξενούμενους, οι οποίοι άφησαν υπονοούμενα για την περίεργη απόφαση του Λάτσιου να δείξει κάρτα στον Καμινιώτη - που είχε ήδη μία κίτρινη κάρτα - από το σύνολο των 6-7 παικτών που βρίσκονταν στο τείχος, αφήνοντας εσκεμμένα με 10 παίκτες την Παναχαϊκή για τα τελευταία 20 λεπτά του αγώνα.

Ο Παναθηναϊκός μπορούσε πλέον να πιέσει ακόμα πιο ασφυκτικά εκμεταλλευόμενος το αριθμητικό πλεονέκτημα-δώρο του διαιτητή, με την Παναχαϊκή να φωνάζει και πάλι όταν στο 83' ο επόπτης και ο διαιτητής ανέκοψαν με ανύπαρκτο οφσάιντ τον Γεωργάτο, ο οποίος καλυπτόταν από τον Καλιτζάκη όταν δέχτηκε την πάσα από τον Τσέροβιτς και βρέθηκε κοντά στο 0-1 που θα μετέτρεπε σε νεκροταφείο το ΟΑΚΑ. Τελικά οι προσπάθειες του Λάτσιου έπιασαν τόπο στο 87' όταν διαμορφώθηκε το τελικό 1-0 και η Παναχαϊκή αποχώρησε από το ΟΑΚΑ με φωνές για την διαιτητική σφαγή που υπέστη.

1995-96. Άρης-Παναθηναϊκός 1-1

Α' Εθνική 1995-96
6η αγωνιστική
14/10/1995

Ο ΠΑΟ υποχρεώνεται σε ισοπαλία στο Χαριλάου από τον μαχητικό Άρη, αλλά και πάλι θα χρειαστεί την βοήθεια της τύχης και του διαιτητή Παπαδάκου για να αποσπάσει τον βαθμό της ισοπαλίας, ο οποίος ήταν πολύτιμος αν αναλογιστεί κανείς ότι αυτός ήρθε σε μία έδρα όπου και ο Ολυμπιακός είχε υποχρεωθεί σε 0-0, ενώ η ΑΕΚ είχε ηττηθεί με 2-1.

Κατ' αρχήν καθ' όλη τη διάρκεια του αγώνα ο ΠΑΟ έπαιρνε ένα ελαφρύ σπρώξιμο με τα λεγόμενα "εξυπνα" σφυρίγματα του Παπαδάκου, αλλά το αποκορύφωμα της διαιτητικής μεροληψίας υπέρ των πρασίνων ήρθε στο 23'. Σε εκείνο το λεπτό ο Παπαδάκος έκλεισε τα μάτια σε τράβηγμα της φανέλας από τον Κολιτσιδάκη στον Ιβάν, τη στιγμή που ο παίκτης του Άρη επιχειρούσε να μπει στην μεγάλη περιοχή. Ο Κολιτσιδάκης είχε ήδη μία κίτρινη από τα πρώτα λεπτά του αγώνα και για τον λόγο αυτό ο Παπαδάκος απέφυγε να του δείξει - όπως θα έπρεπε - μια δεύτερη κίτρινη κάρτα, η οποία θα άφηνε από τα μέσα του πρώτου ημιχρόνου με παίκτη λιγότερο τον ΠΑΟ και θα άλλαζε τις ισορροπίες για τα υπόλοιπα 70 περίπου λεπτά του αγώνα. Ο Κολιτσιδάκης άλλωστε ήταν πάντα προκλητικά σκληρός στον τρόπο παιχνιδιού του και για αυτό έμεινε στην ιστορία, ενώ δεν δίσταζε να κάνει τέτοιου είδους φάουλ προκειμένου να αποτρέψει τον κίνδυνο, γνωρίζοντας προφανώς το καθεστώς ατιμωρησίας που ίσχυε για τους παίκτες του ΠΑΟ.

Με το ημίχρονο να τελειώνει χωρίς σκορ, ο Άρης μπήκε δυνατά μετά την ανάπαυλα και προηγήθηκε στο 53', αλλά μετά τον Παπαδάκο του γύρισε την πλάτη και η τύχη, αφού είχε δοκάρι στο 65' και στο 67' ήρθε η ισοφάριση για τους πράσινους από μία στημένη φάση.



1995-96. Λάρισα-Παναθηναϊκός 0-1

Α' Εθνική 1995-96
1η αγωνιστική
27/8/1995

Πρεμιέρα του πρωταθλήματος και αρκετός κόσμος στο Αλκαζάρ στο οποίο επικρατεί πολύ θερμή ατμόσφαιρα. Σε μια δύσκολη έδρα ο ΠΑΟ θα πάρει το πολύτιμο τρίποντο με 1-0, το οποίο οφείλει στην τύχη και την διαιτησία του Παπαχίντζιου.

Ο ΠΑΟ έχει την κατοχή της μπάλας, αλλά η Λάρισα αποδεικνύεται πιο επικίνδυνη, αφού στο 33' έχει δοκάρι σε κεφαλιά του Έμπε. Ο Παπαχίντζιος στο 42' κλείνει τα μάτια σε εκτός φάσης χτύπημα του Αποστολάκη στον Στόικα και δεν τον αποβάλλει, ενώ στο 67' η ατυχία χτυπά και πάλι την Λάρισα, με τον Έμπε να σημαδεύει για δεύτερη φορά το δοκάρι.

Αφού λοιπόν η Λάρισα είχε δύο δοκάρια, αφού ο Παπαχίντζιος δεν άφησε με 10 παίκτες τον ΠΑΟ - όπως όφειλε - σε ολόκληρο το δεύτερο ημίχρονο, ο Βαζέχα θα σημειώσει το νικητήριο γκολ στο 69' σε αντεπίθεση.

Α' Εθνική 1995-96 (το πέτσινο πρωτάθλημα του ΠΑΟ)

Ότι και να πει κανείς για την περίοδο 1995-96 είναι λίγο, αφού πρόκειται για μία από τις μεγαλύτερες αλλοιώσεις πρωταθλήματος στην ιστορία του ελληνικού ποδοσφαίρου. Παραμένει στη μνήμη όσων την έζησαν ως το αποκορύφωμα της χούντας του Βαρδινογιάννη, αφού μετά την σκανδαλώδη αποβολή της Διναμό Κιέβου από το Τσάμπιονς Λιγκ, ο ΠΑΟ παίρνει ένα ακόμα πρωτάθλημα με αισχρό τρόπο. Συνεχόμενες ανατριχιαστικές διαιτησίες που αλλοίωναν κατ' εξακολούθηση τα αποτελέσματα υπέρ των πρασίνων, επεισόδια ακόμα και σε φιλήσυχες έδρες όπως η Έδεσσα και η Ριζούπολη και φυσικά η κόλαση της Νέας Σμύρνης με ηθικό αυτουργό τον διαιτητή Σπανέα που ξυλοκοπήθηκε, είναι ότι έμεινε από αυτό το πρωτάθλημα που ο ΠΑΟ έκλεψε κυριολεκτικά από την ανώτερή του ΑΕΚ, το οποίο υπό κανονικές συνθήκες ούτε που θα διεκδικούσε. Ακολουθεί περίληψη των αγώνων στους οποίους ο ΠΑΟ ευνοήθηκε (σύνδεσμος πάνω στο αποτέλεσμα για λεπτομέρειες). Η τελική βαθμολογία στις πρώτες θέσεις:

1    Παναθηναϊκός     83
2    ΑΕΚ              81
3    Ολυμπιακός       65
 
1η αγωνιστική
Λάρισα-Παναθηναϊκός 0-1
27/8/1995

Στην πρεμιέρα του πρωταθλήματος ο ΠΑΟ περνάει από τη δύσκολη έδρα της Λάρισας με 1-0, με βοηθό την τύχη και τον διαιτητή Παπαχίντζιο. Στο 33' η Λάρισα έχει δοκάρι, ο Παπαχίντζιος στο 42' δεν αποβάλλει τον Αποστολάκη για εκτός φάσης χτύπημα στον Στόικα (θα άφηνε τον ΠΑΟ με 10 παίκτες για ολόκληρο το δεύτερο ημίχρονο), ξανά δοκάρι για τη Λάρισα στο 67' και 0-1 με γκολ του Βαζέχα στο 69'.

6η αγωνιστική
Άρης-Παναθηναϊκός 1-1
14/10/1995

Ισοπαλία για τον ΠΑΟ στο Χαριλάου, πάλι με τη βοήθεια της τύχης και του διαιτητή Παπαδάκου. Στο 23' ο Παπαδάκος δεν αποβάλλει τον Κολιτσιδάκη με δεύτερη κίτρινη (η πρώτη στο ξεκίνημα του αγώνα), για τράβηγμα από την φανέλα του Ιβάν που επιχειρούσε να μπει στη μεγάλη περιοχή των πρασίνων. Ο Άρης προηγείται στο 53', στο 65' έχει δοκάρι και στο 67' ο ΠΑΟ ισοφαρίζει, αφού ο Παπαδάκος δεν τον άφησε με παίκτη λιγότερο για περίπου 70 λεπτά.

7η αγωνιστική
 Παναθηναϊκός-Παναχαϊκή 1-0
22/10/1995

Με την ψυχή στο στόμα ο ΠΑΟ κερδίζει στο ΟΑΚΑ με 1-0 στο 87' την Παναχαϊκή, η οποία αντιμετωπίζει την εχθρική διαιτησία του Λάτσιου. Το κοράκι αφήνει αναίτια με 10 παίκτες τους φιλοξενούμενους στο 71', αποβάλλοντας με δεύτερη κίτρινη τον Καμινιώτη λόγω... λάθους θέσης στο τείχος της Παναχαϊκής σε εκτέλεση φάουλ του ΠΑΟ. Στο 83' ο Λάτσιος και ο επόπτης σταματούν με ανύπαρκτο οφσάιντ τον Γεωργάτο ο οποίος, μετά από πάσα από τον Τσέροβιτς και ενώ καλυπτόταν από τον Καλιτζάκη, θα μπορούσε να έχει κάνει το 0-1.

12η αγωνιστική
Ολυμπιακός-Παναθηναϊκός 1-2
02/12/1995

Ο ΠΑΟ περνάει από το Καραϊσκάκη με 2-1, αλλά για ακόμα μία φορά ο διαιτητής Παπαδάκος κάνει το θαύμα του. Οι πράσινοι παίρνουν προβάδισμα στο 54' και οι γηπεδούχοι ισοφαρίζουν στο 59'. Στο 65' ο Ολυμπιακός κερδίζει πέναλτι σε ανατροπή του Γκόνια από τον Χριστοδούλου, ο Παπαδάκος το καταλογίζει αλλά - φυσικά - δεν αποβάλλει τον Χριστοδούλου που ήταν ο τελευταίος παίκτης της άμυνας του ΠΑΟ. Το πέναλτι χάνεται και ο ΠΑΟ παίρνει τη νίκη με τον Καπουράνη στο 90'.


Ο διαιτητής Σπανέας συμβάλλει τα μέγιστα για να πάρει ο ΠΑΟ τη νίκη στη Ριζούπολη, δείχνοντας με μεγάλη αυστηρότητα πέντε κίτρινες στον Απόλλωνα Αθηνών στο πρώτο ημίχρονο, με το σκορ να είναι ήδη 2-2 στο 30'. Παίκτες και οπαδοί του Απόλλωνα βράζουν, ενώ ο Σπανέας στο 50' αφήνει με 10 παίκτες τους γηπεδούχους αποβάλλοντας τον Έρακ με δεύτερη κίτρινη, ενώ η πρώτη ήταν αυστηρότατη στο πρώτο ημίχρονο. Στο 55' γίνεται το 2-3 και στη Ριζούπολη ακολουθούν φραστικές επιθέσεις εναντίον Βαρδινογιάννη και Ρότσα από οπαδούς του Απόλλωνα.

16η αγωνιστική
 Παναθηναϊκός-ΟΦΗ 4-0
14/1/1996

Το παράρτημα του ΠΑΟ ανεβαίνει στην Αθήνα και σφαγιάζεται από τον διαιτητή Αγγελάκη. Με το σκορ στο 1-0 από το 20', ο Αγγελάκης ανακαλύπτει πέναλτι σε θέατρο του Γ.Χ. Γεωργιάδη στο 66' και ο Βαζέχα ευστοχεί κάνοντας το 2-0. Δεύτερο αμφισβητούμενο πέναλτι υπέρ του ΠΑΟ στο 74' και ο μετρ των πέτσινων πέναλτι Βαζέχα κάνει το 3-0, ενώ το 4-0 έρχεται στο 88'. Ο ΟΦΗ φεύγει με διαμαρτυρίες από το ΟΑΚΑ για την σφαγή από τον Αγγελάκη.

17η αγωνιστική
Εδεσσαϊκός-Παναθηναϊκός 1-3
21/1/1996

Το απόλυτο αίσχος της διαιτησίας από τον... μέγα Βασσάρα και ο ΠΑΟ περνάει από την Έδεσσα με 3-1, χάρη σε τρία "αντικανονικά" γκολ (απίστευτο αλλά αληθινό). Ανύπαρκτο πέναλτι στο 26' υπέρ του ΠΑΟ και 0-1 από τον Βαζέχα. Στο 40' δεύτερο ανύπαρκτο πέναλτι υπέρ του ΠΑΟ και 0-2 από τον Βαζέχα που δεν πανηγυρίζει. Ο Εδεσσαϊκός μειώνει σε 1-2 στο 60', στο μοναδικό καθαρό γκολ του αγώνα, ενώ στο 84' ο Γ.Χ. Γεωργιάδης από θέση οφσάιντ σημειώνει το 1-3. Συνεχείς ύβρεις από την εξέδρα του Εδεσσαϊκού και σκληρή ανακοίνωση της μακεδονικής ΠΑΕ.

18/2/1996

Ο αγώνας-ντροπή της Νέας Σμύρνης που σημαδεύει το πρωτάθλημα, τέσσερις αγωνιστικές μετά τη σφαγή της Έδεσσας. Ο διαιτητής Σπανέας βρίσκεται σε εντεταλμένη υπηρεσία για να σώσει τον ΠΑΟ από τρίτο συνεχόμενο στραβοπάτημα και με τον Πανιώνιο να προηγείται με 1-0 από το 6' δίνει ρεσιτάλ ανάποδων σφυριγμάτων υπέρ του ΠΑΟ, με το γήπεδο να βράζει και να αναγκάζει τον Σπανέα να διακόψει στο 65' τον αγώνα για να εκτονωθεί η κατάσταση. Ο ΠΑΟ δεν ξυπνάει και στο 73' ο Σπανέας του δίνει ανύπαρκτο πέναλτι σε ακόμα ένα θέατρο του Γ.Χ. Γεωργιάδη, με το οποίο οι πράσινοι ισοφαρίζουν. Στο γήπεδο ακούγονται χυδαία συνθήματα και οπαδοί του Πανιωνίου απειλούν να μπουν στον αγωνιστικό χώρο, με τον Βαρδινογιάννη να φεύγει από τις εξέδρες για να μην τον λιντσάρουν.

Παρά το γεγονός ότι στη Νέα Σμύρνη έχει δημιουργηθεί πολεμικό κλίμα, ο θρασύτατος Σπανέας, που πρέπει να ολοκληρώσει την αποστολή του, δεν δίνει οφθαλμοφανές πέναλτι στον Πανιώνιο σε ανατροπή του Μουρατίδη, ενώ στο 90' κλείνει τα μάτια σε επιθετικό φάουλ του Βαζέχα που σπρώχνει τον αμυντικό του Πανιωνίου και σημειώνει το 1-2. Μέσα σε έκρηξη απο τις εξέδρες ο Βαζέχα κάνει το 1-3 στο 95', ο αγώνας λήγει και στον αγωνιστικό χώρο παράγοντες, παίκτες και οπαδοί του Πανιωνίου επιτίθενται στον Σπανέα ο οποίος φεύγει αιμόφυρτος, ο Καλιτζάκης λιποθυμά από χτύπημα οπαδού του Πανιωνίου, ενώ επιθέσεις γίνονται και σε δημοσιογράφους και στα αποδυτήρια του ΠΑΟ. Ο Πανιώνιος στιγματίζεται και δεν αποφεύγει τον υποβιβασμό, ο ΠΑΟ παίρνει άλλη μία πέτσινη νίκη και ο Σπανέας μένει στην ιστορία.

30η αγωνιστική
ΠΑΟΚ-Παναθηναϊκός 0-1
05/5/1996

Ο ΠΑΟ μετά από 9 χρόνια καταφέρνει και κερδίζει στην Τούμπα τον ΠΑΟΚ, που κινδυνεύει με υποβιβασμό, και πάλι χάρη στην διαιτησία. Στο 44' ο Βαζέχα δέχεται πάσα από θέση οφσάιντ που δεν υποδεικνύεται από τον διαιτητή Μπέγκο (εδώ έπρεπε να σταματήσει η φάση) και κάνει σουτ που αποκρούεται από τον Μιχόπουλο, η μπάλα βρίσκει και στο δοκάρι και στρώνεται στον Μπορέλι που κάνει το 0-1. Εκτός αυτού ο ΠΑΟΚ κόβεται με ανύπαρκτα οφσάιντ σε δύο επικίνδυνες επιθέσεις του. Άλλη μία εκτός έδρας κάλπικη νίκη του ΠΑΟ.

31η αγωνιστική
Καλαμάτα-Παναθηναϊκός 0-1
12/5/1996

Αμετανόητη η παράγκα του Βαρδινογιάννη δεν διστάζει - παρά τα όσα δυσάρεστα έχουν συμβεί - να δώσει άλλη μία πέτσινη νίκη στον ΠΑΟ, αυτή τη φορά στην Καλαμάτα. Στο 52' ο διαιτητής Τεβεκέλης δίνει ανύπαρκτο πέναλτι στους πράσινους σε θεαματική πτώση του Βαζέχα στη μεγάλη περιοχή, με το οποίο σημειώνεται το μοναδικό γκολ της αναμέτρησης. Το έγκλημα ολοκληρώνεται στο 65', όταν ο Τεβεκέλης αρνείται να δώσει πέναλτι στην Καλαμάτα σε χέρι του Αποστολάκη.

32η αγωνιστική
Παναθηναϊκός-Απόλλων Αθηνών 3-1
19/05/1996

Ο ΠΑΟ χρειάζεται την διαιτησία για να νικήσει και τον Απόλλωνα Αθηνών στο ΟΑΚΑ, με τους φιλοξενούμενους να κάνουν το 0-1 στο 8' και τους πράσινους το 1-1 στο 11'. Μετά τη γρήγορη ισοφάριση ο ΠΑΟ ήθελε το προβάδισμα για να διώξει το άγχος και το πήρε με γκολ του Βαζέχα στο 35', με τον Πολωνό να ξεκινά από θέση οφσάιντ που αρνήθηκε να υποδείξει ο διαιτητής Παπαπέτρου, κόβοντας τα πόδια στους φιλοξενούμενους, οι οποίοι έμειναν με 10 παίκτες στο 66' και δέχθηκαν και τρίτο γκολ στο 81'.