Πέμπτη 27 Οκτωβρίου 2011

Α1 Μπάσκετ 2008-09: Γκρίζοι λύκοι αλώνουν το ΣΕΦ

Την περίοδο 2008-09 έχουμε για τέταρτη συνεχόμενη χρονιά τελικό μεταξύ των αιωνίων, μόνο που αυτή τη φορά το πλεονέκτημα έδρας το έχει ο Ολυμπιακός μετά από 10 ολόκληρα χρόνια. Η ομάδα του Πειραιά πήρε εύκολα την πρώτη θέση της κανονικής περιόδου με ρεκόρ 25-1, με τη μία και μοναδική ήττα της να είναι από τον Παναθηναϊκό στο ΟΑΚΑ. Οι πράσινοι δεν κατάφεραν να διεκδικήσουν ουσιαστικά την πρώτη θέση και τερμάτισαν δεύτεροι με ρεκόρ 22-4. Στην κανονική περίοδο Ολυμπιακός και Παναθηναϊκός μοιράστηκαν τις νίκες, κερδίζοντας ο καθένας στην έδρα του. Η άνετη κατάκτηση της πρώτης θέσης στην κανονική περίοδο από τον Ολυμπιακό, το πλεονέκτημα έδρας, αλλά και η εξαιρετική παρουσία του στα πλέι οφ, στα οποία κερδίζει όλους τους αγώνες με Κολοσσό Ρόδου και Μαρούσι εντός και εκτός έδρας με διψήφιες διαφορές, δυναμώνουν την πεποίθηση στο λιμάνι ότι φέτος μπορούν να δώσουν τέλος στα πέτρινα χρόνια. Βέβαια για άλλη μια φορά, δεν υπολόγισαν τους εξωαγωνιστικούς παράγοντες.

Η κλοπή στον πρώτο αγώνα στο ΣΕΦ

Στοιχεία του εγκλήματος
Ημερομηνία: 21/5/2009
Τόπος: ΣΕΦ
Εγκληματίες: Ζαβλανός, Σχινάς, Γκόντας (διαιτητές)
Σκορ: ΟΣΦΠ-ΠΑΟ 67-69

Αυτή τη φορά ο Παναθηναϊκός είναι αυτός που πρέπει να νικήσει στο ΣΕΦ και έτσι τα... μεγάλα μέσα επιστρατεύονται από τον πρώτο αγώνα στο Φάληρο. Άλλωστε ο στόχος είναι να σπάσει από τον πρώτο αγώνα την έδρα ο Παναθηναϊκός, η απογοήτευση και το άγχος να μεταφερθούν στο στρατόπεδο του Ολυμπιακού και η ομάδα του Ομπράντοβιτς να αποδείξει στους επόμενους αγώνες με την ψυχολογία στα ύψη ότι είναι καλύτερη ομάδα. Και επειδή τον στόχο αυτό δυσκολεύτηκε να τον πετύχει ο Παναθηναϊκός μόνος του στο ΣΕΦ, η διαιτησία φρόντισε να διαμορφώσει το αποτέλεσμα του πρώτου τελικού.

Σε ολόκληρο τον αγώνα η διαιτησία είναι απαράδεκτη σφυρίζοντας με ύποπτη ευκολία τα φάουλ υπέρ του Παναθηναϊκού πάνω στα σουτ, με αποτέλεσμα οι πράσινοι να εκτελέσουν 27 βολές, έναντι 14 των ερυθρολεύκων. Η διαφορά στις βολές δεν σημαίνει απαραιτήτως εύνοια προς τη μία ομάδα, όμως στον συγκεκριμένο αγώνα οι διαιτητές ανακάλυπταν φάουλ σε σουτ των πράσινων στα οποία δεν υπήρχε καμία επαφή, οδηγώντας τους παίκτες του Ομπράντοβιτς συνεχώς στις βολές πριν την συμπλήρωση των 5 φάουλ σε κάθε δεκάλεπτο. Με αυτό τον τρόπο φρόντισαν να γεμίσουν με φάουλ όλη την βασική πεντάδα του Ολυμπιακού: Μπουρούσης 5, Τσίλντρες και Βούισιτς από 4, Παπαλουκάς και Γκριρ από 3.

Όμως αποδείχτηκε ότι όλα αυτά δεν ήταν αρκετά και έτσι στην τελευταία φάση του αγώνα δόθηκε το τελειωτικό χτύπημα στον Ολυμπιακό. Με το σκορ στο 67-69 υπέρ του Παναθηναϊκού, ο Παπαλουκάς αναλαμβάνει το τελευταίο σουτ, κάνει το λέι απ με σκοπό την ισοφάριση που θα οδηγούσε τον αγώνα σε παράταση και ο Γιασικεβίτσιους του κάνει καθαρό φάουλ το οποίο δεν σφυρίζεται ποτέ. Ο Παναθηναϊκός με αυτό τον τρόπο κάνει το break στο ΣΕΦ και ο Ολυμπιακός χάνει το πλεονέκτημα το οποίο είχε κερδίσει σε μια εξαιρετική χρονιά. Η πειραϊκή ομάδα χωρίς ψυχολογία και ενθουσιασμό χάνει εύκολα στον 2ο και 4ο αγώνα στο ΟΑΚΑ, ενώ καταφέρνει να κερδίσει στον ενδιάμεσο 3ο αγώνα στο ΣΕΦ τόσο τον Παναθηναϊκό όσο και την διαιτησία, η οποία εμφανίζεται και πάλι προκλητική στο Φάληρο.

Οι αστειότητες των πρασίνων συνεχίζονται όμως, αφού και αυτή τη χρονιά επικαλούνται τον ευρωπαϊκό τίτλο που κατέκτησαν. Ε τότε δεν χρειάζεται να γίνεται το πρωτάθλημα, όποιος φτάνει ψηλότερα στην Ευρωλίγκα να χρίζεται αυτομάτως και πρωταθλητής Ελλάδας. Επίσης επικαλούνται τις άνετες νίκες του Παναθηναϊκού στο ΟΑΚΑ για να δικαιολογήσουν ότι η ομάδα τους είναι καλύτερη ομάδα. Ο Ολυμπιακός εμφανίστηκε με την ψυχολογία στο ναδίρ μετά τον αναβρασμό για την διαιτησία που του στέρησε το πλεονέκτημα έδρας και για μια ομάδα η οποία δεν έχει ως σύνολο την εμπειρία του Παναθηναϊκού, αυτό είναι σημαντικό. Αλλά ακόμα και αν ο Παναθηναϊκός ήταν σε καλύτερη κατάσταση στους τελικούς, ενώ σε όλη την υπόλοιπη σεζόν οι ερυθρόλευκοι ήταν σαφώς ανώτεροι συνολικά, ακόμα και με 100 πόντους να κέρδιζε στο ΟΑΚΑ, αν δεν κέρδιζε στο ΣΕΦ πρωτάθλημα δεν έπαιρνε. Και τη νίκη στο ΣΕΦ του την έδωσε η παράγκα.

Οι δύο μεγαλύτερες σε κυκλοφορία "αντικειμενικές" εφημερίδες έκαναν αναφορά στο φάουλ του Γιασικεβίτσιους στον Παπαλουκά που δεν σφυρίχτηκε αλλά όχι γενικότερα στην διαιτησία του αγώνα, με τη μία μάλιστα να σπεύδει να χαρακτηρίσει καλύτερο τον Παναθηναϊκό. Άλλωστε αυτό κάνουν και οι διαιτητές, απονέμουν δικαιοσύνη δίνοντας στους - κατά τη γνώμη τους - καλύτερους τη νίκη με τα σφυρίγματά τους. Οι φωτογραφίες με το φάουλ του Γιασικεβίτσιους κοσμούν τα πρωτοσέλιδα. Καμία αναφορά από την Εξέδρα και τον Φίλαθλο (για τον τελευταίο δεν είχαμε καμία αμφιβολία). Οι κόκκινες εφημερίδες μιλούν για αλλοίωση αποτελέσματος που είχε σαν κερασάκι στην τούρτα το φάουλ που δεν σφυρίχτηκε, παραθέτοντας και αυτές τις φωτογραφίες, με τον Πρωταθλητή μάλιστα να δημοσιεύει και φωτογραφία η οποία απεικονίζει - κλάσματα του δευτερολέπτου μετά το φάουλ - τον Διαμαντίδη να τραβάει το διχτάκι του καλαθιού, στοιχειώδης παράβαση στο αγώνισμα που λέγεται καλαθοσφαίριση.

Συνοπτικά τα αποτελέσματα των τελικών (με πράσινο η κλοπή στον Ολυμπιακό):
1ος ΣΕΦ     ΟΣΦΠ-ΠΑΟ   67-69      (0-1)
2ος ΟΑΚΑ    ΠΑΟ-ΟΣΦΠ   91-64      (2-0) 
3ος ΣΕΦ     ΟΣΦΠ-ΠΑΟ   74-70      (1-2)
4ος ΟΑΚΑ    ΠΑΟ-ΟΣΦΠ   94-81      (3-1) 

Πρωτοσέλιδα 





Παρασκευή 21 Οκτωβρίου 2011

Ολυμπιακός-Ντόρτμουντ 3-1, μια νίκη γεμάτη υπερηφάνια





Τρίτη και φαρμακερή για τον Θρύλο στο Champions League 2011-12. Στην πρώτη αγωνιστική και στο πρώτο του επίσημο παιχνίδι της χρονιάς, έχασε σε έναν κακό αγώνα από την Μαρσέιγ στο Φάληρο με 0-1. Ακολούθησε η εκπληκτική εμφάνιση στο Emirates του Λονδίνου απέναντι στην Άρσεναλ, αλλά η ατυχία και τα λάθη της άμυνας στο πρώτο 20λεπτο συνέβαλλαν στο να μην συνοδευτεί η καλύτερη εμφάνιση ελληνικής ομάδας στην Αγγλία από ένα θετικό αποτέλεσμα και να έρθει η ήττα με 2-1.

Ο Ολυμπιακός όμως ήταν πιστός στο ραντεβού του με την παράδοση, που τον θέλει να πατάει τα τελευταία χρόνια όποια γερμανική ομάδα τον επισκεφθεί στο σπίτι του. Την αρχή έκανε η Λεβερκούζεν που διασύρθηκε στη Ριζούπολη με 6-2, ακολούθησε η Βέρντερ Βρέμης που προσκύνησε στο Φάληρο με 3-0, για να ακολουθήσει η επίσης ισχυρή Χέρτα Βερολίνου που έπαθε πανωλεθρία και έφυγε με το ντροπιαστικό 4-0. Αυτή τη φορά ήταν η σειρά μιας ακόμα μεγάλης γερμανικής ομάδας και μάλιστα της πρωταθλήτριας Γερμανίας, Μπορούσια Ντόρτμουντ.

















Οι υπερόπτες κιτρινόμαυροι της Βεστφαλίας φάνηκε ότι μάλλον δεν θυμόντουσαν τους διασυρμούς των ανταγωνιστών τους τα προηγούμενα χρόνια, ότι δεν γνώριζαν τι εστί Καραϊσκάκη. Έτσι ο Ολυμπιακός έπρεπε να τους δώσει ένα μάθημα και δεν έχασε την ευκαιρία. Έφυγαν και αυτοί με σκυμμένα τα κεφάλια και με ένα βαρύ 3-1 από τον Πειραιά. Είναι ένας θρίαμβος όταν πρόκειται για νίκη με 3-1 ελληνικής ομάδας απέναντι στην πρωταθλήτρια Γερμανίας, την πρωταθλήτρια μιας εκ των κορυφαίων παγκοσμίως ποδοσφαιρικών δυνάμεων, μια ομάδα η οποία έχει μια τεράστια ιστορία στο ευρωπαϊκό ποδόσφαιρο, μια ομάδα που έχει μια από τις πιο βαριές φανέλες του γερμανικού ποδοσφαίρου στην Ευρώπη.













Ταυτόχρονα για τους ρομαντικούς δόθηκε ένα μήνυμα στους... αγαπητούς Γερμανούς, ότι σαν Έλληνες δεν είμαστε ξεγραμμένοι. Παράλληλα δόθηκε ένα μήνυμα στους... αγαπητούς αντιπάλους μας, ότι κάτι τέτοιες νίκες κάνουν και δείχνουν την διαφορά. Κάτι τέτοιες νίκες σε κάνουν να ξεχωρίζεις από την μάζα. Πραγματικά ήταν απολαυστικά και τα πρωτοσέλιδα των "αντικειμενικών", οι οποίοι πρέπει να δείξουν χαρούμενοι για την ελληνική νίκη, αλλά να είναι και φειδωλοί στα σχόλια και τους πανηγυρισμούς. Γιατί για κάποιους άλλους φυλάνε τα κλισέ σχόλια περί ευρωπαϊκής φανέλας και θα τα φυλάνε για πολύ καιρό ακόμα. Για τον Ολυμπιακό μας αρκεί να μιλάνε για μαγκιά, για τον νόμο του Πειραιά και για το καλό ποδόσφαιρο, αυτό στο οποίο η νίκη συνοδεύεται από μία χορταστική εμφάνιση, ούτε κατενάτσιο, ούτε καράτε, ούτε σταυροκόπημα που βάζουμε 1 γκολ σε κάθε μισή ευκαιρία και τρώμε 1 σε κάθε δέκα ευκαιρίες του αντιπάλου. Αυτά ταιριάζουν σε άλλους.

Με αυτή τη νίκη ο Ολυμπιακός ξεπέρασε τον Παναθηναϊκό τόσο στην βαθμολογία του Champions League, όσο και στον συντελεστή της βαθμολογίας της ΟΥΕΦΑ για την τελευταία πενταετία. Έτσι μπορούν οι αιώνιοι αντίπαλοι να συνεχίσουν να κάθονται ήσυχοι στους καναπέδες τους, και οι φυλλάδες να υμνούν τον... Ευρωπαίο ΠΑΟΚ για τις... σπουδαίες επιτυχίες του στο Europa League όταν καταφέρνει να φτάσει στους "32" (πραγματικά τέτοια επιτυχία ούτε η Shamrock Rovers δεν έχει πετύχει), αλλά και να τα βάφουν μαύρα για την επίσης... Ευρωπαία ΑΕΚ η οποία πλέον κάθε χρόνο παλεύει για να αποφύγει την τελευταία θέση στους ομίλους του Europa League, όταν περνάει σε αυτούς.

Δεν μας ενδιαφέρει η γνώμη τους, όταν ένας Μπεκενμπάουερ λέει ότι ο Ολυμπιακός τον εντυπωσίασε και κέρδισε τον σεβασμό του, όταν μιλάνε για την ομάδα και την έδρα κολαστήριο με τον απερίγραπτο κόσμο, το τι λέει ο κάθε πικραμένος από τον καναπέ του και ο κάθε κομπλεξικός από την στήλη του, πραγματικά μας αφήνει αδιάφορους. Επίσης κόπηκε η χαρά σε όλους αυτούς που πίστευαν ότι ο Ολυμπιακός θα πάρει το απόλυτο μηδέν φέτος σε βαθμούς σε έναν τόσο δύσκολο όμιλο, ή ότι θα κάνει αρνητικό ρεκόρ ελληνικής συγκομιδής σε όμιλο της κορυφαίας διοργάνωσης. Προς το παρόν μπορούν οι ανύπαρκτοι να αισθάνονται "υπερήφανοι" ότι τα ρεκόρ αυτά τα κρατάνε εκείνοι (στα δύο αδελφά σωματεία αναφέρομαι) και μάλιστα θα τα κρατάνε μέχρι να τα ξανασπάσουν οι ίδιοι.


Τετάρτη 19 Οκτωβρίου 2011

ΑΕΚ-Ολυμπιακός 1-1

Superleague Greece 2011-12
6η αγωνιστική
15/10/2011

Το θέατρο του παραλόγου για ακόμα μία φορά σε αγώνα του Ολυμπιακού με την ομάδα της Φιλαδέλφειας, όπου ο Ολυμπιακός μετά από μία κακή εμφάνιση στραβοπάτησε απέναντι σε μία κατώτερη ομάδα. Μια κατώτερη ομάδα η οποία, ως συνήθως, έβγαλε όλες τις δυνάμεις της απέναντι στον Ολυμπιακό, κάτι που πολύ σπάνια κάνει όταν παίζει με τον Παναθηναϊκό.

Πιστή συνέχεια του περσινού αντίστοιχου αγώνα, όταν ο Ολυμπιακός ηττήθηκε στο ΟΑΚΑ με 1-0, με το γκολ στο 90' να μπαίνει ενώ ένα καπνογόνο ήταν πεσμένο στη μεγάλη περιοχή του Ολυμπιακού (το οποίο φυσικά δεν προκάλεσε διακοπή του αγώνα για να απομακρυνθεί) και με τους φιλοξενούμενους να κόβονται με οφσάιντ, ειδικά στην φάση που ο Μέλμπεργκ βρέθηκε τετ α τετ με τον τερματοφύλακα της Ένωσης. Οι γηπεδούχοι μπήκαν με το γνωστό ασίγαστο πάθος τους  και στόχο να κόψουν το ποδόσφαιρο σε όποιον ερυθρόλευκο τύχει να μαρκάρουν, με τον γνωστό πρόεδρο Αδαμίδη να αποδεικνύει για άλλη μία φορά ότι ήρθε στο ποδόσφαιρο για να διδάξει αλητεία και να κάνει προπαγάνδα εναντίον του Ολυμπιακού.

Ο Ολυμπιακός προηγήθηκε με τον Μιραλάς στο 23', για να ισοφαρίσει ο Λεονάρντο στο 43' μετά από δολοφονικό τάκλιν του Κάλα με τις τάπες στον Μοδέστο, που ακόμα και στην Αγγλία θα επέφερε κίτρινη κάρτα. Εδώ όμως όχι μόνο δεν σφυρίζεται φάουλ αλλά στην εξέλιξη οι γηπεδούχοι ισοφαρίζουν. Άλλωστε γιατί να δοθεί φάουλ, ο Μοδέστο δεν αναγκάστηκε να ψάχνει το πόδι του στις εξέδρες. Στο 45' ο Γκούντγιονσεν κάνει σκληρό φάουλ στον Κοστάντσο και αποχωρεί τραυματίας από τον αγωνιστικό χώρο, χωρίς να του δοθεί η δεύτερη κίτρινη κάρτα που θα άφηνε την ΑΕΚ με 10 παίκτες για ολόκληρο το δεύτερο ημίχρονο. Από εκεί και πέρα υπάρχουν δύο περιπτώσεις πέναλτι σε σπρώξιμο του Χολέμπας στο 12' και στο 75' σε ανατροπή του Φετφατζίδη, αλλά οι δεκάδες κάμερες του συνδρομητικού και οι πουλημένοι δεν τα θεωρούν άξια αναφοράς.

Αποτέλεσμα όλων αυτών, οι "αντικειμενικοί" να εκθειάζουν την γηπεδούχο για το πείσμα που έδειξε και να κριτικάρουν τον Ολυμπιακό, ο οποίος έπαιξε συντηρητικά. Το παιχνίδι θεωρείται και πάλι πεντακάθαρο και οι φάσεις για τις οποίες διαμαρτύρεται ο Ολυμπιακός περνάνε απαρατήρητες από όλους και δεν ασχολούνται με τον διαιτητή Κωνσταντινέα. Ακόμα και αν εξαιρέσουμε τα πέναλτι που ζητάει ο Ολυμπιακός, οι φάσεις του γκολ και η μη αποβολή του Γκούντγιονσεν συνιστούν αλλοίωση αποτελέσματος. Αλλά όπως είναι γνωστό, οποιοδήποτε στραβοπάτημα των ερυθρολεύκων, όπως και αν έρθει και ειδικά σε ντέρμπι, θεωρείται δώρο Θεού από τους αντιολυμπιακούς ψευτοδημοσιογράφους. Για την ιστορία ο καθηγητής διαιτησίας, Περικλής Βασιλάκης, αποφάνθηκε ότι ο υπάρχει φάουλ του Κάλα πριν το γκολ της ισοφάρισης. Ψιλά γράμματα για τους υπόλοιπους.


Το φάουλ του Κάλα στον Μοδέστο πριν την ισοφάριση, που δεν δόθηκε ποτέ.

Δευτέρα 17 Οκτωβρίου 2011

2011-12. Ξάνθη-Παναθηναϊκός 2-3

Superleague 2011-12
6η αγωνιστική
16/10/2011

Όργια στην Ξάνθη από την οποία ο ΠΑΟ καταφέρνει να περάσει με 3-2, με τις "αντικειμενικές" εφημερίδες να σιωπούν προκλητικά για ακόμα μία φορά και να επιδίδονται σε πανηγύρια για την σημαντική πράσινη νίκη.

Ο ΠΑΟ προηγείται με 1-0 στο 21' μετά από εύστοχη εκτέλεση πέναλτι που κέρδισε ο Λέτο και αμφισβητήθηκε από αρκετούς, αφού όπως φαίνεται και από την φωτογραφία που δημοσιεύει ο Πρωταθλητής, ο Λέτο φαίνεται να αρχίζει να πέφτει πριν έρθει σε επαφή με τον τερματοφύλακα της Ξάνθης, καθώς χάνει την κατοχή της μπάλας. Η φάση, για να μπορεί να βγάλει κάποιος ασφαλές συμπέρασμα, πρέπει να περάσει από κόσκινο και φυσικά τα "αντικειμενικά" ΜΜΕ που ελέγχει ο ΠΑΟ περνάνε από κόσκινο μόνο τις αντίστοιχες φάσεις σε παιχνίδια του Ολυμπιακού.

Η πλέον αμφισβητούμενη φάση του αγώνα έρχεται στο 23', όταν ο Λέτο πετυχαίνει το 2-0, με τη μπάλα όμως να μην περνάει σε καμία περίπτωση ολόκληρη τη γραμμή του τέρματος (όπως απαιτεί ο κανονισμός) τη στιγμή που τη διώχνει ο τερματοφύλακας της Ξάνθης. Στην ουσία η μπάλα βρίσκεται στην ίδια ευθεία με τα δοκάρια και γκολ δεν υπάρχει. Ωστόσο ο διαιτητής Παππάς, με την βοήθεια του επόπτη, κατακύρωσε το γκολ υπέρ των φιλοξενούμενων.

Στη συνέχεια του αγώνα ο ΠΑΟ μένει με 10 παίκτες στο 39' μετά την αποβολή με δεύτερη κίτρινη του Βιτόλο (η πρώτη στο 32'), ενώ στις καθυστερήσεις του ημιχρόνου ο Παππάς χαρίζεται για ακόμα μία φορά στον ΠΑΟ και δεν αποβάλλει τον Σαριέγκι, ο οποίος χτυπά εκτός φάσης των Ντίκα στο κέντρο του γηπέδου. Στο 56' ο Κουίνσι κάνει το 3-0 υπέρ των πρασίνων, αλλά η Ξάνθη παρά το κάλπικο 0-3 βρίσκει τη δύναμη να αντιδράσει χωρίς όμως να καταφέρει να κλέψει κάποιο βαθμό, μειώνοντας σε 2-3 με γκολ στο 66' και στο 68'.

Πάντως αυτό που μένει από τον συγκεκριμένο αγώνα δεν είναι τόσο η διαιτητική εύνοια του ΠΑΟ, αφού ακόμα και όλα τα υπόλοιπα να παραβλέψουμε ως ορθές αποφάσεις (πέναλτι και μη αποβολή του Σαριέγκι), μόνο και μόνο το δεύτερο γκολ-φάντασμα του ΠΑΟ είναι αρκετό για να μιλήσουμε για αλλοίωση αποτελέσματος. Αυτό που προβληματίζει είναι η απροκάλυπτη μεροληψία υπέρ του ΠΑΟ από τις εφημερίδες που πλασάρονται στην αγορά ως ουδέτερες. Αυτό βέβαια δεν είναι καινούριο και συμβαίνει στην πλειοψηφία των περιπτώσεων διαιτητικής εύνοιας του ΠΑΟ, εκτός αν πρόκειται για κάποια φάση που δεν μπορεί να κουκουλωθεί, όσο και να το θέλουν κάποιοι.

Όμως στην Ξάνθη υπήρξε αλλοίωση αποτελέσματος και οι δύο μεγαλύτερες σε κυκλοφορία "ουδέτερες" εφημερίδες αποφάσισαν να μην κρατήσουν ούτε τα προσχήματα. Αυτές δυστυχώς παίζουν μεγάλο ρόλο στη διαμόρφωση συνειδήσεων στον φίλαθλο κόσμο, γι' αυτό προσέχουν τι θα γράψουν, πως θα το γράψουν και που θα το γράψουν στα πρωτοσέλιδά τους. Και αυτή τη φορά έγραψαν ένα μεγάλο τίποτα, ποδοπατώντας κάθε ίχνος δημοσιογραφικής δεοντολογίας. Αν στη θέση του ΠΑΟ στην Ξάνθη βρισκόταν ο Ολυμπιακός, το παιχνίδι θα είχε περάσει στην ιστορία ως μαύρη τρύπα της ελληνικής διαιτησίας.

Η φάση


Πρωτοσέλιδα

Οι μόνες που ασχολούνται με τα γεγονότα της Ξάνθης είναι οι κόκκινες εφημερίδες, γιατί στις "αντικειμενικές" έχει στηθεί γλέντι για το τριφύλλι που ανθίζει σιγά σιγά και σκορπάει τρόμο στα ελληνικά γήπεδα. Από αυτές μόνο η Goal αναφέρει με ψιλά γράμματα πως ο Παππάς τα έκανε μπάχαλο, αλλά δεν μας λέει ποιο είναι το μπάχαλο... Από την άλλη, η Sportday ξεπερνά κάθε όριο και αντί να ασχοληθεί τουλάχιστον με το γκολ-φάντασμα του Λέτο που αλλοίωσε το αποτέλεσμα, αναφέρεται στα παράπονα των πρασίνων για τον πειθαρχικό έλεγχο του Παππά. Δυστυχώς χειρότερη από την αλλοίωση του αποτελέσματος, είναι η αλλοίωση της πραγματικότητας από τα τσιράκια της Παιανίας.





Τετάρτη 5 Οκτωβρίου 2011

Δέσποινα Παπαδοπούλου: Το πληρώσαμε και θα το πάρουμε

Στην ιστορία θα μείνουν και οι δηλώσεις της Δέσποινας Παπαδοπούλου, συζύγου του δικτάτορα Γεώργιου Παπαδόπουλου, του οποίου το καθεστώς έκανε το παν για να πάει ο Παναθηναϊκός στον τελικό του Κυπέλλου Πρωταθλητριών 1970-71. Η συνέντευξη παραχωρήθηκε στον δημοσιογράφο Αλέξη Παπαχελά για την εκπομπή "Οι Φάκελοι" του Mega.

Σε αυτή τη συνέντευξη η Δέσποινα Παπαδοπούλου, αφού παραδέχεται αρχικά πως είναι οπαδός της ΑΕΚ, προχωρά στην περιγραφή ενός περιστατικού που αν μη τι άλλο αποδεικνύει και αυτό με τη σειρά του πως ο επαναληπτικός του Παναθηναϊκού με τον Ερυθρό Αστέρα στη Λεωφόρο, όπου οι πράσινοι κέρδισαν με 3-0 και ανέτρεψαν την ήττα με 4-1 του Βελιγραδίου, ήταν στημένος από την Χούντα. Η Δέσποινα λοιπόν βρισκόταν στις κερκίδες της Λεωφόρου και συγκεκριμένα, όπως αναφέρει, καθόταν ανάμεσα στον Γιουγκοσλάβο πρέσβη και τον Στυλιανό Παττακό, Υπουργό Εσωτερικών και Αντιπρόεδρο της δικτατορικής κυβέρνησης του Γεωργίου Παπαδόπουλου.

Όπως εξιστορεί η ίδια η Δέσποινα, επειδή είχε μεγάλη αγωνία για την τελική έκβαση του αγώνα, ο Παττακός ανέλαβε να την καθησυχάσει αποκαλύπτοντας πως το παιχνίδι το είχαν πληρώσει και ως εκ τούτου θα το έπαιρναν. Τότε εκείνη φοβήθηκε μην τον ακούσει ο Γιουγκοσλάβος πρέσβης, αλλά ο Παττακός την καθησύχασε για ακόμα μία φορά λέγοντας πως ο πρέσβης δεν ήξερε ελληνικά. Παρόλα αυτά ο πρέσβης που προφανώς ήξερε ελληνικά γύρισε και είπε στην Δέσποινα: "Μη στενοχωριέστε κυρία Παπαδοπούλου, το πληρώσατε και θα το πάρετε."

Οι βάζελοι θα βρουν χίλιες δυο δικαιολογίες από το μυαλό τους (όπως πάντα άλλωστε) για να κουκουλώσουν και αυτή την δήλωση. Θα προσπαθήσουν να μας πείσουν ότι δεν καταλαβαίνουμε ελληνικά και ότι κάτι άλλο ήθελε να πει η Δέσποινα, ότι και αυτή είναι δάκτυλος του αντιβαζελικού κινήματος που προσπαθεί να κάνει κακό στον Παναθηναϊκό, ότι είναι ύποπτο που βγήκε μετά από τόσα χρόνια να το δηλώσει όπως ισχυρίστηκαν άλλωστε και για τους ξένους διαιτητές που αποκάλυψαν τις δωροδοκίες από τους πράσινους (γιατί προφανώς η βαζελική βίβλος προβλέπει συγκεκριμένο χρονικό περιθώριο εντός του οποίου μπορεί κάποιος να ρίξει λάσπη στον Παναθηναϊκό) και γενικά θα πουν οτιδήποτε ώστε να επισκιάσουν άλλη μία δήλωση, αυτή τη φορά από την πρώτη κυρία της ελληνικής Χούντας. Δεν χωνεύεται άλλωστε να σου γκρεμίζουν τον μύθο του "Χουντέμπλεϊ", αφού πάνω σε αυτόν το μύθο στηρίζεται ένα μεγάλο μέρος της ιστορίας σου και με αυτόν το μύθο κάνεις πλύση εγκεφάλου σε γενιές και γενιές βάζελων.

Η πρόκριση του Παναθηναϊκού επί του Ερυθρού Αστέρα (1971)

Αν η πρόκριση του Παναθηναϊκού επί της Έβερτον στους προημιτελικούς του Κυπέλλου Πρωταθλητριών 1970-71 συνοδεύτηκε από ψίθυρους, οι συναντήσεις με τον Ερυθρό Αστέρα στα ημιτελικά και η πρόκριση των πρασίνων συνοδεύονται από κραυγές και αποκαλύψεις για τον ρόλο που έπαιξε το δικτατορικό καθεστώς στην επιτυχία αυτή. Η ιστορία είναι λίγο-πολύ γνωστή.

Ερυθρός Αστέρας-Παναθηναϊκός 4-1
Α' αγώνας
14/4/1971

Στον πρώτο αγώνα που διεξήχθη στο Βελιγράδι,  ο Παναθηναϊκός έζησε μια πανωλεθρία καθώς ηττήθηκε με το βαρύ 4-1 από τον Ερυθρό Αστέρα. Ένα σκορ το οποίο θα μπορούσε να είναι πολύ μεγαλύτερο και προκάλεσε θλίψη στο πράσινο στρατόπεδο, αν και οι δηλώσεις περί ανατροπής του αποτελέσματος στην Αθήνα έδιναν και έπαιρναν, με μια αισιοδοξία πρωτόγνωρη για τα δεδομένα του ανυπόληπτου ελληνικού ποδοσφαίρου, ειδικά απέναντι σε έναν αντίπαλο που είχε ήδη τεράστια εμπειρία και σημαντικές επιτυχίες στο ευρωπαϊκό στερέωμα. Ο Γενικός Γραμματέας Αθλητισμού επί χούντας, Κωνσταντίνος Ασλανίδης, πρωτοστατούσε στην προσπάθεια ανατροπής του κακού κλίματος στο τριφύλλι. Ποιος ξεχνάει άλλωστε την επίσκεψή του στα αποδυτήρια αμέσως μετά τον αγώνα, σε έναν ρόλο που ταιριάζει περισσότερο σε πρόεδρο ομάδας παρά σε ένα εντεταλμένο όργανο του κράτους. 

Παναθηναϊκός-Ερυθρός Αστέρας 3-0
Β' αγώνας
28/4/1971

Μία εβδομάδα μετά τους... εορτασμούς για την επέτειο 4 χρόνων από την εγκαθίδρυση της χούντας των συνταγματαρχών στην Ελλάδα, ο Παναθηναϊκός υποδέχεται τους Γιουγκοσλάβους στην Λεωφόρο με αποστολή να ανατρέψει το 4-1 του Βελιγραδίου. Οι πράσινοι θα πετύχουν το θαύμα και θα νικήσουν με 3-0 τους υποτονικούς ερυθρόλευκους, ένα σκορ που έδωσε το εισιτήριο για τον τελικό του Γουέμπλεϊ απέναντι στον πανίσχυρο Άγιαξ. Τα αθλητικά - και όχι μόνο - έντυπα, είχαν μετατρέψει εκ των προτέρων σε εθνική υπόθεση την προσπάθεια του Παναθηναϊκού, με τις εκδηλώσεις συμπαράστασης και λατρείας προς την ομάδα από τον ελεγχόμενο τύπο της εποχής να ξεπερνούν τα όρια της υστερίας.

Διαβάστε: Δέσποινα Παπαδοπούλου: Το πληρώσαμε και θα το πάρουμε

Η αποκάλυψη της Δέσποινας Παπαδοπούλου, συζύγου του δικτάτορα Γεωργίου Παπαδόπουλου, σε συνέντευξη στον Αλέξη Παπαχελά, πως ο επαναληπτικός της Λεωφόρου ήταν στημένος όπως της είπε ο Παττακός και ο Γιουγκοσλάβος πρέσβης.

Διαβάστε: Mile Novković: Είμαι σίγουρος ότι ο αγώνας ήταν στημένος

Η συνέντευξη του τότε αμυντικού του Ερυθρού Αστέρα, Mile Novković, 40 χρόνια σχεδόν μετά τον επαναληπτικό της Λεωφόρου, αποκαλύπτει πως οι φωνές που ακούγονταν στην Ελλάδα, στην Γιουγκοσλαβία και ανά την Ευρώπη περί στημένου αγώνα δεν ήταν της φαντασίας μας.

Mile Novković: Είμαι σίγουρος ότι ο αγώνας ήταν στημένος

Αίσθηση προκάλεσε η συνέντευξη που έδωσε στη σερβική ιστοσελίδα Blic online o Mile Novković, παλαίμαχος αμυντικός του Ερυθρού Αστέρα ο οποίος είχε λάβει μέρος και στους δύο ημιτελικούς της σερβικής ομάδας με τον Παναθηναϊκό στον Απρίλιο του 1971. Η συνέντευξη παραχωρήθηκε τον Οκτώβριο του 2007, δηλαδή 36 ολόκληρα χρόνια μετά από εκείνο τον ύποπτο ημιτελικό της Λεωφόρου, όπου ο Παναθηναϊκός νίκησε τον Ερυθρό Αστέρα με 3-0 και ανέτρεψε την ήττα με 4-1 στο Βελιγράδι χάρη στο εκτός έδρας γκολ, μια νίκη που έδωσε στους πράσινους την πρόκριση για τον τελικό του Κυπέλλου Πρωταθλητριών απέναντι στον πανίσχυρο Άγιαξ.

Η συνέντευξη δόθηκε με αφορμή την συνέντευξη της Δέσποινας Παπαδοπούλου, στην οποία η σύζυγος του δικτάτορα Γεωργίου Παπαδόπουλου αποκάλυψε ότι ο επαναληπτικός της Λεωφόρου και ο θρίαμβος του Παναθηναϊκού ήταν στημένος από την χούντα των Συνταγματαρχών που κυβερνούσε τότε την Ελλάδα. Και μπορεί στην Ελλάδα να θεωρείται απαγορευμένο να μιλάς για το θέμα αυτό, μπορεί όποιος αναφέρει το οτιδήποτε να χαρακτηρίζεται προβοκάτορας και λασπολόγος της... πεντακάθαρης (για τα "αντικειμενικά" ΜΜΕ) πορείας του Παναθηναϊκού, αλλά στην Σερβία το θέμα αντιμετωπίζεται πάντα ως ένα σκοτεινό σημείο στην ιστορία του σερβικού ποδοσφαίρου. Άλλωστε τα δημοσιεύματα ανά την Ευρώπη ήταν πολλά εκείνη την εποχή σχετικά με την πορεία αυτή και το πως και γιατί βρέθηκε ο Παναθηναϊκός στο Γουέμπλεϊ, ασχέτως αν εδώ η απόκρυψη της αλήθειας και η διαστρεύλωση των γεγονότων από τους "αντικειμενικούς" έχει παράδοση δεκαετιών.

Η συνέντευξη του Mile Novković βρίσκεται εδώ στα αγγλικά και είναι αποκαλυπτική ως προς τις συνθήκες που αντιμετώπισε ο Ερυθρός Αστέρας στο θέατρο σκιών που παίχτηκε στη Λεωφόρο και όχι μόνο, με μέγα χορηγό την φασιστική ελληνική κυβέρνηση. Άλλωστε ο τίτλος και μόνο "I'm positive the match was fixed" (Είμαι σίγουρος ότι ο αγώνας ήταν στημένος), είναι ενδεικτικός. Ακολουθεί η συνέντευξη σε μετάφραση στα ελληνικά.


Mile Novković: "Είμαι πεπεισμένος και υποστηρίζω δικαιολογημένα ότι ο αγώνας ήταν στημένος. Ακόμα και μετά από 36 χρόνια είμαι σίγουρος ότι ήμασταν υπό την επήρεια ουσιών - περπατούσαμε στον αγωνιστικό χώρο σαν σε όνειρο. Δεν θα ξεχάσω ποτέ τι περάσαμε μόλις επιστρέψαμε στο Βελιγράδι."

Δημοσιογράφος: Τι συνέβη στην Αθήνα, ξεκινώντας από την άφιξή σας στο ξενοδοχείο Hilton και μετά;

Mile Novković: "Φτάσαμε στην Ελλάδα την Κυριακή - τρεις μέρες πριν τον αγώνα -  και θα ήταν επιεικές να πω ότι η παραμονή μας στην Αθήνα μέχρι την Τετάρτη ήταν περίεργη. Δεν κοιμόμασταν για νύχτες, απλά δεν μπορούσαμε, χάρη σε κάποια τύμπανα που χτυπούσαν συνεχώς, υποθέτω σαν μια  θερμή υποδοχή από τους οικοδεσπότες. Δεκαπέντε λεπτά πριν ξεκινήσει το παιχνίδι, ένα ελικόπτερο έφτασε και προσγείωσε στον αγωνιστικό χώρο, που μετατράπηκε σε πραγματικό χωράφι κατά τη διάρκεια του αγώνα, μια τοπική βασίλισσα ομορφιάς. Αυτή μας έδωσε δώρα - ένα αντίγραφο της Βίβλου και μια ασπρόμαυρη τηλεόραση. Ήταν μια συνήθεια των ομάδων να ανταλλάζουν δώρα πριν από έναν αγώνα - συνήθως χαρτοφύλακες. Μετά τον αγώνα το ίδιο κορίτσι πέρασε μια νύχτα με τον τερματοφύλακα του Παναθηναϊκού, υποθέτω από ευγνωμοσύνη για το μεγάλο κατόρθωμα. Η ίδια αργότερα δήλωσε ότι ήταν ένα ελάχιστο δείγμα ευγνωμοσύνης στον τερματοφύλακα που οδήγησε την ομάδα στον τελικό του Ευρωπαϊκού Κυπέλλου. Πολλά περίεργα γεγονότα συνέβαιναν εκεί· πιστεύω ότι κατά τη διαμονή μας μας έδιναν φαγητό που περιείχε ουσίες που μας ζάλιζαν, αλλά η λεμονάδα στο ημίχρονο ήταν οπωσδήποτε το τελειωτικό χτύπημα."

Δημοσιογράφος: Τι εννοείτε "το τελειωτικό χτύπημα";

Mile Novković: "Δεχθήκαμε το πρώτο γκολ σε μόλις 30 δευτερόλεπτα αγώνα, από λάθος του Klenkovski, ο οποίος γύρισε την μπάλα στον τερματοφύλακα Dujkovic στα δύο μέτρα, κάτι που απλά δεν γίνεται ποτέ. Τότε ο επιθετικός τους, ο ύψους δύο μέτρων Αντωνιάδης, απλά έκλεψε τη μπάλα και σκόραρε. Ούτε που είδα το γκολ. Φτάσαμε στο διάλειμμα με μειονέκτημα ενός γκολ. Ο προπονητής Miljanic ήταν τόσο εξαγριωμένος που ήθελε να μας χαστουκίσει όλους. Δεν μπορούσε να πιστέψει ότι ήμασταν εμείς εκεί έξω και ότι χάναμε 1-0 από μια δευτεροκλασάτη ομάδα. Είχαμε μόλις συμφωνήσει να επιτεθούμε και να τους λυγίσουμε στο δεύτερο ημίχρονο όταν ένας κοντός Έλληνας μπήκε στα αποδυτήριά μας και μας έφερε αναψυκτικά. Εμείς αυθόρμητα ήπιαμε την λεμονάδα και αυτό είναι το τελευταίο πράγμα που θυμάμαι από τον αγώνα."

Δημοσιογράφος: Τι έγινε μετά;

Mile Novković: "Θυμάμαι μόνο πως τραγουδούσαμε και γελούσαμε στο αεροπλάνο κατά την επιστροφή. Ναι, τραγουδούσαμε και γελούσαμε! Δεν "ξύπνησα" μέχρι που προσγειωθήκαμε στο Βελιγράδι και επέστρεψα στο σπίτι, όπου ο πατέρας μου με χαστούκισε. Η μητέρα μου δεν μου μιλούσε για έξι μήνες, όπως και οι καλύτεροί μου φίλοι. Όλοι μας κατηγορούσαν ότι "πουλήσαμε" τον αγώνα. Ο κόσμος στη χώρα μας το έφερε βαρέως και δεν μπορούσε να αποδεχτεί την ήττα. Ποτέ δεν θα καταλάβω γιατί κρατήθηκε μυστικό για τόσο πολύ και κανείς δεν τόλμησε να μιλήσει γι' αυτό. Δεν υπήρχε μέρος να το αποκαλύψεις. Όλα ήταν συμφωνημένα σε πολύ υψηλότερο επίπεδο από τους παίκτες και το προσωπικό."