Οι μάσκες έπεσαν για τα καλά. Τα πράσινα φερέφωνα Goal και Sportday, οι μεγαλύτερες σε κυκλοφορία "αντικειμενικές" αθλητικές εφημερίδες, καταφέρονται με λύσσα εναντίον του Ολυμπιακού. Απαιτούν την διαπόμπευσή του ανοιχτά. Είναι αυτές οι εφημερίδες που όταν κινδύνευσαν ζωές από τους οπαδούς των πρασίνων, όταν η πράσινη αλητεία έσπασε και έκαψε γήπεδα, όταν σφάχτηκαν ομάδες εναντίον του Παναθηναϊκού, σφύριξαν αδιάφορα. Είναι αυτές που συναγωνίζονται σε πανηγυρισμούς την Derby και την Πράσινη σε κάθε επιτυχία του Παναθηναϊκού.
Οι εν λόγω εφημερίδες θυμίζουν πλέον σε όλα την Αθλητική Ηχώ. Μια εφημερίδα η οποία όταν γεννήθηκε ήταν αντικειμενική, η οποία από την δεκαετία του 1960 μέχρι και την δεκαετία του 1990 είχε την στάμπα της φιλοπαναθηναϊκής εφημερίδας, η οποία πανηγύριζε τις επιτυχίες και άλλων ομάδων αλλά όταν χρειαζόταν ήταν η πρώτη που προσπαθούσε να σώσει το γόητρο του Παναθηναϊκού με τα εξώφυλλα κλισέ (μια επίσκεψη στο online αρχείο της θα σας πείσει). Κέρδιζε ο Παναθηναϊκός με 1-0 σε ντέρμπι... ήταν άδικο γιατί έπρεπε να κερδίσει με 5-0. Έφερνε ισοπαλία ο Παναθηναϊκός... ήταν άδικο επειδή ήταν καλύτερος. Έχανε ο Παναθηναϊκός... ανακάλυπτε πέναλτι, οφσάιντ και άλλα ωραία. Λίγες οι φορές που αναγκάστηκε εκ των πραγμάτων να συμφωνήσει με την κοινή γνώμη γιατί δεν την έπαιρνε, όπως το 1996 όταν ο ποδοσφαιρικός κόσμος έβραζε με την χούντα του Βαρδινογιάννη, με τον Σπανέα να επιδίδεται σε όργια για να περάσει ο Παναθηναϊκός από την Νέα Σμύρνη, σφάζοντας τον Πανιώνιο, και τον κόσμο του Πανιωνίου (οπαδοί και πρόεδρος) να τον κάνουν μαύρο στο ξύλο. Την δεκαετία του 2000 έγινε η πλέον φανατική πράσινη εφημερίδα της εποχής.
Την ίδια πορεία διαγράφουν και προαναφερόμενες εφημερίδες. Βρίσκονται στο ενδιάμεσο στάδιο, σε αυτό που ξεσηκώνονται όταν αδικηθεί ο Παναθηναϊκός, σε αυτό που τρέμουν για τις εξελίξεις στα διοικητικά του συλλόγου περισσότερο και από τους οπαδούς του, σε αυτό που αποσιωπούν τα όργια του Παναθηναϊκού με την διαιτησία όταν η αντίπαλη ομάδα βγάζει ανακοινώσεις και ο τύπος του Ολυμπιακού, της ΑΕΚ, του ΠΑΟΚ και του Άρη βράζουν, σε αυτό που όταν από τις έδρες του Παναθηναϊκού φεύγουν άνθρωποι αιμόφυρτοι (Ευθυμιάδης, παίκτες και οπαδοί αντιπάλων), ακρωτηριασμένοι (Τυχερού), βγάζουν τον σκασμό και κάνουν τα πάντα για να μην πάρει διαστάσεις το θέμα.
Είναι αυτοί που όταν μπήκαν οι οπαδοί του Παναθηναϊκού και κυνηγούσαν τους παίκτες της ομάδας τους στην ήττα από τον Ολυμπιακό Βόλου στο ΟΑΚΑ, δεν συγκινήθηκαν όπως όταν μπήκαν οι οπαδοί του Ολυμπιακού μέσα. Στην δεύτερη περίπτωση ο Σισέ φοβήθηκε, στην πρώτη όχι άρα όλα είναι υπό έλεγχο. Μόνο που ο Σισέ είναι υπάλληλος της ΠΑΕ Παναθηναϊκός, οι δημοσιογράφοι εννοείται υπηρετούν την δημοσιογραφία, αλλά δεν διαφέρουν σε τίποτα από υπάλληλο της πράσινης εταιρίας.
Είναι αυτοί που στην είσοδο των οπαδών του Ολυμπιακού στο Καραϊσκάκη ανακάλυψαν το χειρότερο κρούσμα βίας στην ιστορία, ενώ όταν πέφτουν σφαλιάρες, μπουκάλια, κροτίδες σε παίκτες του Ολυμπιακού στις πράσινες έδρες σε ποδόσφαιρο, μπάσκετ, βόλεϊ, ακόμα και στο πόλο, τα θεωρούν κατακριτέα βία αλλά χωρίς την απαραίτητη έκταση ώστε να βγάλουν πρωτοσέλιδα, να απαιτήσουν από την πολιτεία να επέμβει.
Είναι αυτοί που όταν ο Παναθηναϊκός παίρνει πέτσινα πέναλτι, όταν δεν του χρεώνονται πέναλτι, όταν βάζει γκολ από οφσάιντ, όταν ανακαλύπτονται φάουλ ή οφσάιντ και ακυρώνονται επιθέσεις ή γκολ των αντιπάλων, το γράφουν με μικρά γράμματα στα πρωτοσέλιδά τους ή στις σελίδες με τις αγγελίες.
Είναι αυτές που περιμένουν μία αμφισβητούμενη φάση υπέρ του Ολυμπιακού για να βγάλουν μαϊμούδες, διαγράφοντας με μία το αμαρτωλό παρελθόν της διαιτησίας σε αγώνες του Παναθηναϊκού.
Είναι αυτές που τώρα ευλογούν κάθε είδους συλλαλητήρια των πράσινων οπαδών, οι οποίοι ως "κόσμημα" των γηπέδων δικαιούνται να ομιλούν.
Είναι αυτές που όταν ο Καλόπουλος έσφαζε τον Ολυμπιακό στο Καραϊσκάκη, όταν τον υποχρέωνε σε ισοπαλία 1-1 με τον Παναθηναϊκό το 2008, με γκολ από άουτ, με μη κόκκινη στον τερματοφύλακα του Παναθηναϊκού, όταν το 2006 και πάλι στο Καραϊσκάκη έδινε πέτσινο πέναλτι στον Παναθηναϊκό σε εκείνο το 3-2, δεν απαιτούσαν την διαγραφή του ή ακόμα και τον λιθοβολισμό του.
Είναι αυτές που όταν στον Ολυμπιακό πριν καμιά δεκαριά χρόνια του αφαιρούνταν βαθμοί από το πρωτάθλημα μπάσκετ της επόμενης περιόδου για ένα μπουκάλι στον Βορεάδη, όταν ο Ολυμπιακός έπαιζε σχεδόν όλη τη χρονιά κεκλεισμένων των θυρών στο Καραϊσκάκη, όταν έπαιζε φέτος τη μισή χρονιά κεκλεισμένων των θυρών στο ΣΕΦ, συμφωνούν με τις αστείες τιμωρίες της μιας ή των δύο αγωνιστικών για τον Παναθηναϊκό όταν ακρωτηριάστηκε η σεκιούριτι ή όταν ξυλοκοπήθηκε ο Ευθυμιάδης. Αυτοί οι δύο βέβαια δεν ήταν... Σισέ ώστε να έχουν πρόσβαση στην ΟΥΕΦΑ.
Είναι αυτές που δεν απαίτησαν τον διασυρμό του Φιλιππίδη όταν έδειρε τον Ευθυμιάδη, του Βαρδινογιάννη όταν έμπαινε με πιστόλια στα αποδυτήρια, των Γιαννακοπουλαίων όταν χτυπούσαν όποιον έβρισκαν μπροστά τους στο κλειστό του ΟΑΚΑ πάνω στα νεύρα τους, αλλά απαιτούν τον διασυρμό του Μαρινάκη για τις απαράδεκτες δηλώσεις του.
Είναι αυτές που δεν επέδειξαν την παραμικρή αλληλεγγύη στο φίμωμα του συναδέλφου τους, όταν ο Βαρδινογιάννης βγήκε από την σαρκοφάγο του για να κλείσει τα μικρόφωνα στον δημοσιογράφο που τόλμησε να πει ότι το πέναλτι που δόθηκε στον Παναθηναϊκό με την Καβάλα ήταν αυστηρό.
Είναι αυτές που όταν το πρωτάθλημα μπάσκετ δίνεται με υπουργική απόφαση στον Παναθηναϊκό τα τελευταία χρόνια, πανηγυρίζουν για την πράσινη δυναστεία με το γραφικό "Ο Παναθηναϊκός είναι καλύτερη ομάδα", κάτι που δεν νομιμοποιεί τον τίτλο όταν τον κερδίζει με ανάποδο σφύριγμα στα τελευταία δευτερόλεπτα ενός τελικού που κρίνεται στον πόντο.
Και επειδή οι ίδιοι δημοσιογράφοι που γράφουν σε αυτές τις εφημερίδες, έχουν εκπομπές σε κανάλια και ραδιοφωνικούς σταθμούς, οργανώνοντας ένα στιβαρό αντιολυμπιακό κύκλωμα που χτυπάει από όλες τις μεριές ανακυκλώνοντας την βρώμικη προπαγάνδα τους, μην ξαναπάρετε εφημερίδα, μην ξαναπάρετε τηλέφωνο στους σταθμούς τους, μην ξαναξοδευτείτε για να διαβάσετε αυτά που θέλουν, ούτε για να πείτε αυτά που θέλετε, έτσι κι αλλιώς κανένας δεν θα σας λάβει υπόψη.
Και αφού η ΠΑΕ Ολυμπιακός για ακόμα μία φορά παρακολουθεί αμέτοχη, είναι καιρός για τον κόσμο του Ολυμπιακού να ξεσηκωθεί ειρηνικά εναντίον της πράσινης χούντας των ΜΜΕ, είναι καιρός οι οργανωμένοι οπαδοί του Ολυμπιακού να φανούν επιτέλους χρήσιμοι και να αναλάβουν δράση οργανώνοντας διαμαρτυρία εναντίον όλων αυτών. Γιατί όπως ξέρουμε όλοι, ο Ολυμπιακός έχει τον κόσμο του, δεν χρειάζεται δεκανίκια από ελεεινούς δημοσιογράφους και οργανωμένα συμφέροντα. Όλους αυτούς τους είχε πάντα στο περιθώριο, γι' αυτό τώρα τους έχει απέναντί του. Όταν έχει τον υγιή κόσμο δίπλα του, δεν έχει να φοβάται τίποτα.
Μετά το διάλειμμα του ντέρμπι, τα πάντα επανέρχονται στους φυσιολογικούς ρυθμούς. Ο Παναθηναϊκός παίρνει τον βαθμό της ισοπαλίας στο ΟΑΚΑ από τον Ατρόμητο με την βοήθεια του διαιτητή Τσινιάρη. Στο 44' με το σκορ στο 1-1, ο Γκοβού μέσα στην περιοχή αποκρούει με τα δύο χέρια την μπάλα αλλά το πέναλτι δεν σφυρίζεται ποτέ. Μέσα σε συλλαλητήριο άλλωστε πως να γίνει κάτι τέτοιο. Οι "αντικειμενικές" δεν κρατάνε πλέον ούτε τα προσχήματα, δεν αναφέρονται ούτε κατά διάνοια στον πέναλτι, αλλά στο μεγαλείο... του πράσινου λαού. Συνεχίζουν να παραπλανούν τον κόσμο για τον δήθεν πρωταθλητή ο οποίος ευνοείται για ακόμα ένα παιχνίδι στο πρωτάθλημα, θεωρώντας πως ότι δεν αναφέρουν όλη τη χρονιά είναι ως μη γενόμενο. Η χούντα των ΜΜΕ καλά κρατεί.
Όμως η διαιτησία συνεχίζει το "θεάρεστο" έργο της και στον αγώνα του Ολυμπιακού στη Νέα Σμύρνη απέναντι στον Πανιώνιο, με άξιο εκπρόσωπο τον Παμπορίδη. Οι Πειραιώτες ανοίγουν στο σκορ στο 43', όμως οι Νεοσμυρνιώτες σε μια τυχερή φάση ισοφαρίζουν στο 67', με τον σκόρερ Σβέρκο να βρίσκεται ελάχιστα μεν, σε θέση οφσάιντ δε όταν δέχεται την πάσα για να σκοράρει (3.29 του βίντεο). Σαν να μην έφτανε αυτό, στο 73' ο Ολυμπιακός μένει με 10 παίκτες, αφού αποβάλλεται ο Ριέρα για χτύπημα εκτός φάσης στον Κοντοέ, μόνο που ο Κοντοές κάνει θεαματική βουτιά σαν να δέχεται πυροβολισμό και προκαλεί την αποβολή του Ριέρα (4.35 του βίντεο). Αν περιμένατε οι "αντικειμενικές" να αναφερθούν έστω στο οφσάιντ, κάνατε λάθος. Αυτά πλέον δεν γίνονται ούτε για αστείο.
