Α1 Μπάσκετ 2009-10: Γιαννάκης και γκρίζοι λύκοι πετυχαίνουν το ακατόρθωτο

Τελικοί 2009-10 για πέμπτη συνεχόμενη χρονιά μεταξύ αιωνίων, οι οποίοι σημαδεύονται από τη νέα σφαγή του Ολυμπιακού, τα επεισόδια στο ΣΕΦ και την οριστική διακοπή του αγώνα. Ο Παναθηναϊκός έχει το πλεονέκτημα έδρας, τερματίζοντας πρώτος στην κανονική περίοδο με 25-1, ενώ ο Ολυμπιακός τερμάτισε δεύτερος με 23-3. Εκεί οι αιώνιοι μοιράστηκαν τις νίκες, με τον Ολυμπιακό να κερδίζει στο ΣΕΦ με 87-76 και τον Παναθηναϊκό στο ΟΑΚΑ με 98-90.

Στους δύο πρώτους τελικούς, ο Παναθηναϊκός κερδίζει στο ΟΑΚΑ με 73-54, ενώ ο Ολυμπιακός ισοφαρίζει σε 1-1 στο Φάληρο με νίκη 79-72.

Η κλοπή στον τρίτο αγώνα στο ΟΑΚΑ

Στοιχεία του εγκλήματος

Ημερομηνία: 2/6/2010

Τόπος: ΟΑΚΑ

Εγκληματίες: Χριστοδούλου, Τανατζής, Αναστόπουλος (διαιτητές)

Σκορ: ΠΑΟ-ΟΣΦΠ 79-70

Σε ένα ριμέικ του τρίτου τελικού την περίοδο 2006-07, ο Ολυμπιακός σφαγιάζεται και πάλι στο ΟΑΚΑ τη στιγμή που φαίνεται έτοιμος να το αλώσει και να πάρει το πλεονέκτημα έδρας από τον Παναθηναϊκό. Αυτή τη φορά η σφαγή δεν έρχεται στην τελευταία φάση του αγώνα όπου κρίνεται ο νικητής, αλλά το σύμπαν γυρίζει ανάποδα κυριολεκτικά.

Ο Ολυμπιακός έχει επιβάλλει πλήρως τον ρυθμό του και βρίσκεται να προηγείται στο 27' με 46-60, μετατρέποντας σε απλό παρατηρητή τον Παναθηναϊκό και το κατάμεστο ΟΑΚΑ σε νεκροταφείο. Τα πράγματα δεν πάνε καλά για την παράγκα και οι Γιαννακόπουλοι κάθονται σε αναμμένα κάρβουνα, αφού βλέπουν τον Ολυμπιακό να κάνει πάρτι μέχρι εκείνο το σημείο, παρά το γεγονός ότι ο Παναθηναϊκός μπήκε πιο δυνατά στο πρώτο δεκάλεπτο, στο οποίο προηγήθηκε με 25-17. Δηλαδή μιλάμε για ανατροπή 22 πόντων μέσα στο σπίτι του αιωνίου αντιπάλου, με το σπάσιμο της έδρας να φαίνεται πιθανότερο από ποτέ σύμφωνα με την εικόνα των ομάδων.

Κάπου εκεί μπαίνουν και πάλι τα μεγάλα μέσα, με σκοπό να αλλάξουν την ροή του αγώνα, κάτι το οποίο καταφέρνουν. Ο Παναθηναϊκός αρχίζει να μειώνει την διαφορά σταδιακά, η διαιτησία προκαλεί μεγάλη νευρικότητα στους ερυθρόλευκους οι οποίοι μέχρι εκείνη τη στιγμή δούλευαν σαν καλοκουρδισμένη μηχανή, το ΟΑΚΑ παίρνει φωτιά και ο Παναγιώτης Γιαννάκης αποδεικνύεται πολύ λίγος. Όποιοι και να είναι οι εξωτερικοί παράγοντες, ο προπονητής είναι αυτός ο οποίος πρέπει να κατευθύνει μια ομάδα και να της μεταδίδει την απαραίτητη ηρεμία και σιγουριά για να ανταποκριθεί απέναντι σε μια δυνατή ομάδα, σε μια εχθρική έδρα και με εχθρική διαιτησία. Ο Γιαννάκης όμως δεν κάνει τίποτα από αυτά, αλλά απλά παρακολουθεί την ομάδα να χάνει την αυτοσυγκέντρωσή της, να παίζει άναρχα και χωρίς οργανωμένες επιθέσεις, ο κάθε παίκτης να παίζει για τον εαυτό του και να σουτάρει από όπου βρει.

Κάπως έτσι το +14 μετατρέπεται μέσα σε ένα δεκάλεπτο σχεδόν σε -9. Καταλυτικό ρόλο στην αλλαγή του κλίματος έπαιξαν τα πολλά ανάποδα σφυρίγματα των Χριστοδούλου, Τανατζή και Αναστόπουλου, με τα οποία οι εν λόγω διαιτητές φρόντισαν να μεταδώσουν απίστευτη νευρικότητα στους παίκτες του Ολυμπιακού, να αναστρέψουν την ψυχολογία 100% υπέρ του Παναθηναϊκού και τελικά να ανατραπεί και το αποτέλεσμα με εμφατικό τρόπο.

Οι πράσινοι μειώνουν συνεχώς το σκορ και τελικά προσπερνούν με τις ευλογίες των γκρίζων λύκων που κάνουν ότι μπορούν. Και τι δεν είδαμε σε αυτό το διάστημα:

- Καλάθια που δεν μπήκαν ποτέ, όπως αυτό που ο Τσίλντρες διώχνει καθαρά την μπάλα ενώ έχει χτυπήσει στη στεφάνη μετά από λέι απ του Μπατίστ, αλλά το καλάθι χρεώνεται κανονικά υπέρ του Παναθηναϊκού για κάποιον άγνωστο λόγο. 

- Ανύπαρκτα φάουλ κατά του Ολυμπιακού, όπως το επιθετικό φάουλ του Μπατίστ, το οποίο οι... κύριοι με τα γκρι βάφτισαν αμυντικό του Τεόντοσιτς. Και για να δούμε πως μπορεί ένα ανάποδο φάουλ να αλλάξει εντελώς έναν αγώνα, το επιθετικό φάουλ του Μπατίστ κατοχυρώθηκε ως 5ο του Τεόντοσιτς με το οποίο ο Σέρβος αποβλήθηκε για το μεγαλύτερο μέρος του 4ου δεκαλέπτου, και όχι μόνο αυτό αλλά μέτρησε και το καλάθι του Μπατίστ, ο οποίος ευστόχησε και στην συμπληρωματική βολή. Έτσι αντί να σταματήσει η φάση με το φάουλ του Μπατίστ, ο Παναθηναϊκός κερδίζει τρεις πόντους και την αποβολή ενός ερυθρόλευκου παίκτη-κλειδί, ισοφαρίζοντας σε 61-61 και ανατρέποντας το 46-60.

- Ανάποδα άουτ, όπως αυτό στο οποίο η μπάλα βγαίνει εκτός γραμμών πεντακάθαρα από τον Διαμαντίδη, αλλά αυτή δίνεται και πάλι στους γηπεδούχους, σε μια φάση του αγώνα όπου κάθε επίθεση που στερείται από μία ομάδα και δίνεται στην άλλη, μόνο αμελητέο λάθος δεν θεωρείται.

- Την γενικότερα λυσσασμένη άμυνα των παικτών του Παναθηναϊκού στο τέταρτο δεκάλεπτο, οι οποίοι ορμούν πάνω στους ερυθρόλευκους χωρίς - ως δια μαγείας - να κάνουν ποτέ επιθετικό φάουλ.

- Τα βήματα του Γιασικεβίτσιους τα οποία δεν σφυρίχτηκαν ποτέ.

- Την αλητεία του Διαμαντίδη να φτύσει τον Τεόντοσιτς και να μείνει ατιμώρητος, έναν παίκτη τον οποίο τα κατευθυνόμενα μέσα προβάλλουν όχι απλά ως έναν κορυφαίο παίκτη, αλλά και ως εθνικό ήρωα και πρότυπο ηθικής.

- Την αλητεία των βάζελων στις εξέδρες με τα μπουκάλια να πέφτουν βροχή και τα λέιζερ να χορεύουν σε κάθε επίθεση του Ολυμπιακού, με τους διαιτητές να μην κάνουν έστω μια τυπική διακοπή για συστάσεις για την ζούγκλα που επικρατεί.

Κάπως έτσι και υπό αυτές τις συνθήκες το 46-60 μετατρέπεται σε 79-70 που είναι το τελικό σκορ, με τον Παναθηναϊκό να γράφει με την βοήθεια θεών και δαιμόνων ένα απίστευτο επιμέρους σκορ 33-10. Οι "αντικειμενικές" φυλλάδες πανηγυρίζουν για τη νίκη του Παναθηναϊκού, αναφέροντας στα ψιλά και πάλι τα όργια της διαιτησίας και τις φωνές του Ολυμπιακού για ακόμα μια σειρά τελικών. Στο στρατόπεδο του Ολυμπιακού επικρατεί αναβρασμός για την αντιμετώπιση της διαιτησίας η οποία με το έτσι θέλω συνέβαλλε τα μέγιστα για να γυρίσει ένα χαμένο παιχνίδι για τον Παναθηναϊκό, ώστε ο διορισμένος πρωταθλητής να πάρει προβάδισμα και να κρατήσει το πλεονέκτημα έδρας. Από το περιβάλλον των Αγγελόπουλων διαρρέει ότι ο Ολυμπιακός σκέφτεται ακόμα και να μην κατέβει στον επόμενο αγώνα, ή το πιο τραβηγμένο σενάριο να επιχειρήσει την συμμετοχή του στην Αδριατική Λίγκα και να αποχωρήσει από το ελληνικό πρωτάθλημα. Δυστυχώς, τίποτα από τα δύο δεν έγινε τελικά.

Πάντως το σίγουρο είναι ότι στον Ολυμπιακό κανένας δεν έχει όρεξη να προετοιμαστεί σοβαρά για τον επόμενο τελικό στο Φάληρο, μέσα σε αυτό το κλίμα. Έτσι οδηγούμαστε στα δυσάρεστα και κατακριτέα γεγονότα του 4ου τελικού στο ΣΕΦ. Ο αγώνας αρχίζει με μισή ώρα καθυστέρηση λόγω επεισοδίων έξω από το γήπεδο κατά την άφιξη της αποστολής του Παναθηναϊκού, ενώ η ένταση συνεχίζεται και μέσα στο γήπεδο. Στο 3ο δεκάλεπτο ο αγώνας διακόπτεται λόγω της ρίψης αντικειμένων και βαρελότων στον πάγκο του Παναθηναϊκού, για να ξαναρχίσει αργότερα μετά από την εκκένωση μεγάλου μέρους του γηπέδου. Ο Παναθηναϊκός προηγείται με 76-69 περίπου ένα λεπτό πριν την ολοκλήρωση του αγώνα, ενώ είχε αλλάξει η μέρα καθώς βρισκόμασταν περίπου μία ώρα μετά τα μεσάνυχτα, αλλά κάπου εκεί ο αγώνας διακόπτεται οριστικά και κατοχυρώνεται στον Παναθηναϊκό, ο οποίος παίρνει άλλο ένα "καθαρό και τίμιο" πρωτάθλημα.

Φυσικά άλλο που δεν ήθελαν οι πουλημένοι δημοσιογράφοι και την επόμενη μέρα βγάζουν χολή για τα έκτροπα του ΣΕΦ. Και ναι, το σωστό είναι κάθε υγιής άνθρωπος να κατακρίνει τα επεισόδια. Αλλά όταν βλέπεις αλήτες με μικρόφωνα, στήλες και εκπομπές, που χειροκροτούν την αλητεία της παράγκας που διατηρεί στον θρόνο τον ψευτοπρωταθλητή Ελλάδας αλλά και της εξέδρας στο ΟΑΚΑ, να κατακρίνει την συμπεριφορά των αλητών που πήγαν στο ΣΕΦ για να το κάνουν Κόσοβο, τότε μόνο τα γέλια σε πιάνουν. Κρίμα που την αντικειμενική δημοσιογραφία και δη την αθλητική ορισμένοι αλήτες, που απέκτησαν όνομα σε παλιές πρασινοφυλλάδες και λοιπά πράσινα μέσα ενημέρωσης, την μετέτρεψαν σε μέσο προώθησης της πράσινης προπαγάνδας και νομιμοποίησης της πράσινης παράγκας.

Συνοπτικά τα αποτελέσματα των τελικών (με πράσινο η κλοπή στον Ολυμπιακό):

1ος ΟΑΚΑ    ΠΑΟ-ΟΣΦΠ   73-54      (1-0)

2ος ΣΕΦ     ΟΣΦΠ-ΠΑΟ   79-72      (1-1)

3ος ΟΑΚΑ    ΠΑΟ-ΟΣΦΠ   79-70      (2-1)

4ος ΣΕΦ     ΟΣΦΠ-ΠΑΟ   69-76      (1-3) 

Πρωτοσέλιδα