Παρασκευή 8 Ιουλίου 2011

Οι μάσκες έπεσαν προ πολλού

Οι μάσκες έχουν πέσει οριστικά. Οι μέχρι πρότεινος "αντικειμενικές" εφημερίδες έχουν αποβάλλει προ πολλού το προσωπείο του αγνού παρατηρητή και σχολιαστή της πραγματικότητας. Πλέον δεν δημιουργούν απλώς την πραγματικότητα που θέλουν να πλασάρουν, αλλά προχωράνε και παραπέρα. Βγάζουν το αντιολυμπιακό μένος σε όλο του το μεγαλείο. Οι εφημερίδες που εξυπηρετούν τα συμφέροντα των εκδοτών τους και των αρχισυντακτών τους, αλλά και τις οπαδικές προτιμήσεις των δημοσιογράφων που εργάζονται σε αυτές. Μέσα σε όλα αυτά ήρθε και ο Ντέμης, ο δήθεν αγνός τιμητής του καθαρού ποδοσφαίρου και ορκισμένος αντιολυμπιακός περισσότερο από οτιδήποτε άλλο.

Όλοι αυτοί είναι που ανακάλυψαν την βρωμιά που ξεκίνησε το 1996-97, την περίοδο που ο Ολυμπιακός πήρε το πρώτο πρωτάθλημα μετά τα πέτρινα χρόνια. Βλέπετε στα 9 πέτρινα χρόνια του Ολυμπιακού τα πάντα ήταν πεντακάθαρα. Σαν να μην υπήρξε ποτέ η χούντα του Βαρδινογιάννη, η οποία προκαλούσε πρωτοσέλιδα αηδίας για τα αίσχη του πράσινου μεγαλοκαρχαρία στο ποδόσφαιρο, η οποία προκαλούσε εμετό και αηδία, συνθήματα και επεισόδια πολλές φορές πρωτόγνωρα σχεδόν σε κάθε γήπεδο που αγωνιζόταν ο Παναθηναϊκός. Τότε που με τον Ολυμπιακό στο καναβάτσο, οι διοικήσεις ΑΕΚ και Παναθηναϊκού σφαζόντουσαν και εκτόξευαν βέλη η μία προς την άλλη για το ποια είναι πιο βρώμικη.

Και ναι, το ποδόσφαιρο ξαναέγινε καθαρό το 2004, όταν ο Παναθηναϊκός πήρε το πρωτάθλημα με το χειρουργείο που πέρασε ο Δούρος τον Ολυμπιακό στην Λεωφόρο, στο ντέρμπι όπου ουσιαστικά κρίθηκε ο τίτλος. Ξαναέγινε βρώμικο την αμέσως επόμενη χρονιά και για τα επόμενα 5 χρόνια, μέχρι να καθαρίσει πάλι το 2010, όταν ο Παναθηναϊκός ξαναπήρε το πρωτάθλημα με το απίστευτο και απροκάλυπτο σπρώξιμο της διαιτησίας, και με τις σφαγές του Ολυμπιακού και του ΠΑΟΚ που το διεκδίκησαν.

Ξαναέγινε βρώμικο το 2011, όταν ο Παναθηναϊκός σπρώχτηκε αρκετές φορές, όταν ο Ολυμπιακός σφαγιάστηκε αρκετές φορές. Αλλά όσα είχαν γίνει πριν το ντέρμπι του Καραϊσκάκη και όσα έγιναν μετά από αυτό, διαγράφηκαν με τη μία. Προσπάθησαν σκληρά να μας πείσουν ότι η διαφορά των 13 βαθμών από τον ανύπαρκτο Παναθηναϊκό, που οι ίδιοι του οι οπαδοί αγανάκτησαν και κυνηγούσαν τους παίκτες της ομάδας τους, δημιουργήθηκε από την διαιτησία του Καλόπουλου. 

Με σύνθημα ότι ο Ολυμπιακός δεν δικαιούται να μιλά ποτέ για την διαιτησία, κάθε χρόνο η ίδια ιστορία. Αδικείται ο Ολυμπιακός ή ευνοείται ο Παναθηναϊκός, διαστρεύλωση της αλήθειας στην πρώτη περίπτωση και χλιαρές φωνές στην δεύτερη. Αδικείται ο Παναθηναϊκός και ευνοείται ο Ολυμπιακός, γίνεται πόλεμος.

Μαζί με τους "αντικειμενικούς" σύσσωμη η αντιπολίτευση. Ο Παναθηναϊκός που ελέγχει παραδοσιακά τα ΜΜΕ (κάτι σαν το ΠΑΣΟΚ) και που προσπαθεί να καλύψει την δική του αποτυχία, καθώς δεν μπορεί ούτε ομάδα να φτιάξει αλλά ούτε και να πιάσει τόπο το δικό του έρεισμα στην διαιτησία, το οποίο το μόνο που καταφέρνει στο τέλος είναι να του δίνει συνήθως την δεύτερη θέση.

Μαζί και η ΑΕΚ, η οποία πάνω απ' όλα ενδιαφέρεται να κρατάει ψηλά την σημαία του αντιολυμπιακού κινήματος. Μπορεί οι χούλιγκανς της ΑΕΚ και του Παναθηναϊκού να σφάζονται στους δρόμους διατηρώντας τον μύθο του άσβεστου μίσους ανάμεσα σε δύο παραδοσιακούς αντιπάλους, όμως οι εκάστοτε διοικήσεις των δύο ομάδων είναι σχεδόν αδελφοποιημένες τα τελευταία 15 χρόνια. Είναι γνωστό ότι μετά τις κόντρες των 90s μεταξύ Τροχανάδων και Βαρδινογιάννηδων, οι δύο ομάδες έχουν κάτι σαν σιωπηρή συμφωνία να μην καταφέρεται ποτέ η μία εναντίον της άλλης, έτσι ώστε να μην χάνουν τον προσανατολισμό τους στον βασικό στόχο που είναι ο βομβαρδισμός του κοινού κόκκινου εχθρού. Σαν να λέμε ένα βήμα από την συγχώνευση. Η ΑΕΚ άλλωστε έχει βγάλει τα τελευταία χρόνια τον Παναθηναϊκό από την θέση του μεγάλου αντιπάλου της, έχοντας βάλει στην θέση του τον ΠΑΟΚ. Έτσι η ΑΕΚ έχει την ευχέρεια να λειτουργεί ως πράσινο τσιράκι όπως έκανε στα πρόσφατα πλέι οφ, όταν κατέβηκε αδιάφορη στον τελευταίο αγώνα με τον Παναθηναϊκό και δεν έπαιξε για την ιστορία της όπως κάνει πάντα με τον Ολυμπιακό, τον ΠΑΟΚ και κάθε ομάδα. Ποτέ δεν διαμαρτυρήθηκε η ΑΕΚ για το περιβόητο γκολ οφσάιντ που έβγαλε τον Παναθηναϊκό στο Τσάμπιονς Λιγκ και στέρησε την δυνατότητα να διεκδικήσει την έξοδο η ίδια. Αντ' αυτού, του έδωσε και το δωράκι των ξεκούραστων τριών βαθμών στο τέλος. Γιατί αυτή είναι η συμφωνία. Τέλος.

Από κοντά και ο ΠΑΟΚ, του οποίου επίσης οι διοικήσεις έχουν άριστες σχέσεις με αυτές του Παναθηναϊκού. Ανταλλαγές παικτών ανάμεσα στις δύο ομάδες, αλλά και εταιρία πράσινου μεγαλομετόχου ονόματι Βγενόπουλος μέγας χορηγός του ΠΑΟΚ. Σιωπηρή αποδοχή και εδώ των σφαγών που στέρησαν από τον ΠΑΟΚ τόσο το πρωτάθλημα του 2010, όσο και την έξοδο στο Τσάμπιονς Λιγκ το 2011. Τελικά και στα δύο αυτός που ευνοήθηκε ήταν ο Παναθηναϊκός. Τυχαίο; Μύτη δεν άνοιξε στην Θεσσαλονίκη, δεν στήθηκαν οδοφράγματα, δεν ακούστηκαν συνθήματα κατά της Αθήνας. Μόνο κάποιες σκόρπιες φωνές αγανάκτησης για τις σφαγές του ΠΑΟΚ. Τυχαία άλλωστε ο ΠΑΟΚ έχει ονομαστεί "ΟΦΗ του Βορρά"; Μόνο που οι οπαδοί του ΟΦΗ δεν έχαναν ευκαιρία για να εκδηλώσουν την αγανάκτησή τους για την μετατροπή της ομάδας τους σε πράσινο παράρτημα για δεκαετίες. Αντιθέτως οι οπαδοί του ΠΑΟΚ μάλλον το χαίρονται κιόλας. Όχι επειδή συμπαθούν τον Παναθηναϊκό, ίσα ίσα τον σιχαίνονται και κυρίως δεν τον υπολογίζουν τόσο όσο τον Ολυμπιακό. Αλλά όταν η διοίκηση δίνει την γραμμή στους συνδέσμους να σιωπήσουν για τις κλοπές από τον Παναθηναϊκό, τότε οι σύνδεσμοι των ΠΑΟΚτήδων χάνουν την περιβόητη μαγκιά τους. Αυτή συνηθίζουν άλλωστε να την βγάζουν μόνο στον Ολυμπιακό, άντε και στον Άρη και την ΑΕΚ, αλλά ποτέ στον Παναθηναϊκό. Σε αντίθεση με το τι γινόταν παλιά στην Τούμπα όταν αντίπαλος ήταν ο Παναθηναϊκός, τις αποχωρήσεις του ΠΑΟΚ από το γήπεδο και τους ιστορικούς ανελέητους σφαγιασμούς του δικεφάλου κόντρα στους πράσινους, σε ένα σημερινό 90λεπτο παιχνίδι στην Τούμπα με τον Παναθηναϊκό, είναι ζήτημα αν τα συνθήματα εναντίον των πράσινων θα ξεπερνούν συνολικά την διάρκεια του ενός λεπτού.

Παρόμοιο ρόλο παίζει και ο Άρης, που αυτός και αν σφάχτηκε φέτος από την διαιτησία και στους δύο αγώνες με τους πράσινους, με αποτέλεσμα να μείνει εκτός πλέι οφ. Όχι όμως, και αυτός ταγμένος στον αγώνα εναντίον του Ολυμπιακού, με τον οποίο ποτέ δεν έχουν τους ίδιους στόχους και από τον οποίο συνήθως τους χωρίζει χαώδης βαθμολογική διαφορά στην τελική κατάταξη.

Πιο τρανό παράδειγμα για τη φατρία που έχει στήσει ο Παναθηναϊκός με την ΑΕΚ και τον ΠΑΟΚ δεν υπάρχει από τα φετινά πλέι οφ. Σαν να ήταν κανονισμένο εξαρχής. Σαν ένας διακανονισμός του τύπου "άσε με εμένα να βγω Τσάμπιονς Λιγκ, βούλωσέ το και τα βρίσκουμε εμείς". Αλλιώς δεν εξηγείται πως γίνεται οι άμεσα ζημιωμένες ομάδες να μην φωνάζουν για την εύνοια του Παναθηναϊκού, αλλά να φωνάζουν για την... εύνοια του Ολυμπιακού από τον οποίο τερμάτισαν γύρω στους 25 βαθμούς πίσω του. Και μαζί και όλος ο θίασος των εφημερίδων που βρήκαν τα πλέι οφ συναρπαστικά και με την βαθμολογία να είναι απολύτως δίκαιη. Άσχετα αν το οφσάιντ γκολ έδωσε δύο βαθμούς στον Παναθηναϊκό και αφαίρεσε έναν από τον ΠΑΟΚ, κατι που αν δεν είχε γίνει θα έβγαζε τον ΠΑΟΚ στο Τσάμπιονς Λιγκ. 

Αλήθεια είναι τυχαίο που τουλάχιστον τα δύο τελευταία χρόνια ΑΕΚ, ΠΑΟΚ και Άρης έχουν αποκάλυπτα ζημιωθεί διαιτητικά προς όφελος του Παναθηναϊκού, χωρίς να διαμαρτυρηθούν πραγματικά και ουσιαστικά; Είναι τυχαίο που και οι τρεις ζημιώθηκαν από τον Παναθηναϊκό, αλλά είναι μονίμως απέναντι στον Ολυμπιακό, ενώ για τον Παναθηναϊκό δεν κάνουν λόγο ποτέ; Αλλά είναι γνωστό ότι βιασμός με την συγκατάθεση του "θύματος" δεν υπάρχει. Και αυτοί οι τρεις δεν βιάστηκαν από τον Παναθηναϊκό, ούτε με την συνδρομή Δαλούκα, ούτε με την συνδρομή Σπάθα, ούτε με τη συνδρομή Κάκου και πάει λέγοντας. Το ευχαριστήθηκαν. Έχουν έναν κοινό στόχο και αυτός είναι κόκκινος. Υπεράνω όλων η συμμαχία της ομάδας της χούντας, των λουλουδιών και των γουνών.

Αλλά είπαμε γυρίσαμε σε εποχές χούντας. Είναι της μόδας να φοράς κουκούλα και να χρησιμοποιείς τον δείκτη του χεριού σου. Είναι της μόδας να είσαι ρουφιάνος και καταδότης. Είναι της μόδας να έχεις την αστυνομία με το μέρος σου. Είναι της μόδας να έχεις τις άκρες σου ακόμα και στην δικαιοσύνη, η οποία δεν σε καλεί ποτέ να καταθέσεις για όλα αυτά που ακούγονται για το όνομά σου (Πατέρας) στις κασέτες και για τις συνομιλίες που εσύ ο ίδιος έχεις και που κρύβουν υπονοούμενα. Είναι της μόδας να ελέγχεις τα ΜΜΕ και να μεταδίδουν αυτό που εσύ θες, όπως έκανε η χούντα των Συνταγματαρχών. Είναι της μόδας να δωροδοκείς, να σε ευνοούν, και με τις ευλογίες όλων να φωνάζεις και από πάνω γιατί είσαι ανίκανος να πάρεις πρωτάθλημα. Είναι της μόδας να βάζεις αντίπαλες ομάδες να παίζουν το παιχνίδι σου και ενίοτε να παίζουν και τον ρόλο του ΟΦΗ. Είναι της μόδας να είσαι Παναθηναϊκός, ρουφιάνος, καταδότης, χουντικός.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.